مبارزه در برابر چاقوكش

بحث درباره­ چاقو و دفاع در برابر آن موضوعى به ظاهر ساده ولى در عمل بسيار سخت و دشوار است. در خيلى از كلاس‌هاى رزمى، فنون و تكنيك­‌هايى را نمايش داده و بعضاً به هنرجويان، آموزش میدهند كه درعمل نه ­تنها كارساز نيستند، بلكه مشكل­‌ساز نيز خواهند بود. همين­طور كتاب‌ها و فيلم‌هاى آموزش دفاع شخصى و مبارزه در برابر چاقوكش، به جاى مفيد بودن، تنها موجب انحراف فكر و ذهن افراد می­شود.

متأسفانه خيلى‌ها ادعا دارند كه روش‌هاى مقابله و مبارزه در برابر چاقوكش يا كسى كه تيزى به دست دارد را می­دانند. وقتى از آنان درباره­ تجربه­ عملى و اطلاعات ديگر سؤال می­كنيم، استناد به گذراندن دوره‌هاى آموزشى يا صرف رزمى ­كار بودن­شان می­كنند. مثل كسى که هرگز سوار قايق نشده ولى ادعا دارد تمام رموز سفر دريايى را از روى فيلم­‌هاى سينمايى، كتاب‌هاى آموزشى يا نقل قول‌هاى ديگران فرا گرفته و می­داند.

رزمى‌كار بودن، می­تواند امتياز مثبت و ارزشمندى در يك درگيرى محسوب گردد، ولى كافى نخواهد بود (باید حداقل در چند درگیری واقعی و مبارزه در برابر چاقوكش رودررو شده باشیم تا تجربه­ عملی و عینی آن را لمس و حس کنیم). اولين نكته در بحث دفاع چاقو، آشنايى نداشتن بيش­تر رزمی­ کاران با انواع چاقو، قمه، تيغ يا هر نوع تيزى مرسوم بين اراذل و چگونگى استفاده از آن است. براى مقابله با سيل يا طوفان بايد با دانش آب و باد، قدرت تخريبى آن‌ها، جهت و سرعت حركت­شان آشنا بود، تا بعد بتوان به چگونگی مقابله و پيش‌گيرى در برابرشان پرداخت.

اگر كسى مبارزه در برابر چاقوكش و رودررویی با يك مهاجم قمه به دست را تجربه كرده باشد، قطعاً می­داند ترس و وحشت در آن شرايط خطرناك چه قدر او را دستپاچه می­کند، به ­طوری که قادر به انجام هيچ نوع واكنشى نبوده و اساساً نمی­داند چه بکند. تصور اين­كه كسى جلوی شما چاقو به دست، قصد كشتن يا زخمى كردن­تان را داشته باشد، رُعب‌­آور است. اگر خداى نكرده در وضعيتى مشابه درگير شويد كه چاقوكشی در برابرتان قرار گيرد، فرق بین واقعيت و خيال را خواهيد يافت. تفاوتى به اندازه­ مرگ و زندگى!

قبل از هر چيز بايد بگويم كه چاقو، اسلحه نيست. چاقو ابزارى است كه در زندگى روزمره، كاربرد زيادى دارد; ولى می­توان از آن به ­عنوان اسلحه­ سرد نيز استفاده كرد. چكُش به­ عنوان ابزارى ديگر، می­تواند تبديل به سلاحى قوى­تر و مؤثرتر از چاقو باشد; ولى، دليل اين­كه چاقو به سادگى از ابزار و وسيله­ انجام كار، تبديل به سلاح می­شود، راحتى حمل و نقل، جا گرفتن آن در جيب، كوچكى و تنوع بسيار زياد آن است. مطمئناً اراذل و چاقوكشان نيز از كارآيى بهتر چكش يا چماق خبر دارند ولى استفاده از چاقو  آسان­تر است.

شايد اين مطلب، به نظر پُرگويى يا گزافه است; ولى، مطمئن باشيد براى مقابله با دشمن، بايد خوب و كامل، او و امكانات و توانايى‌­هايش را بشناسيد. چاقو نيز دشمن جان و سلامتى است، شناخت كامل و گسترده از آن داشتن، در رويارويى و مقابله، كمك بزرگى خواهد بود.

نكته: با اين كه چاقو ابزار كار محسوب مى‌­گردد، نه سلاح; ولى، اگر نيروى انتظامى كسى را با چاقويى در جيب دستگير كند، قطعاً دردسر بزرگى برايش فراهم خواهد شد. اگر از آن استفاده هم بكند يا كسى را تهديد كرده باشد، اوضاع به مراتب بدتر خواهد بود. چاقو ابزارى نيرومند و كشنده است چاقوكش‌ها را به دو دسته­ عمده مى‌­توان تقسيم كرد:

حرفه‌اى     –    غيرحرفه­‌اى

هركدام از اين دو گروه داراى ويژگى‌ها و عملكردهاى متفاوتى برای مبارزه در برابر چاقوكش هستند. شناخت دقيق آن‌ها، ما را به داشتن ابتكار عمل در موقع نياز در مبارزه در برابر چاقوكش كمك مى‌كند. آماتورها اطلاع درستى از نحوه­ عملكرد چاقو و قدرت تخريبى آن ندارند و غالباً هم از چاقو براى تهديد و ترساندن طرف مقابل استفاده مى‌كنند و معمولا قصدى براى حمله و زدن ندارند، اما به خاطر بى‌­تجربگى، اوضاع از دست­شان خارج شده و به جراحت شديد یا قتل قربانى منجر مى‌­گردد. درصورتى كه تيزى­كش­‌هاى حرفه­‌اى، كمتر به زخم زدن جدى يا قتل، نظر دارند و صرفاً جراحت­‌هاى سطحى به ­طرف مقابل وارد مى‌کنند.

در بسيارى از رويارويى‌­ها، چاقو به عنوان ابزار تهديد به­ كار مى‌رود و خلافكار قصد و نيت ديگرى دارد كه با نمايش چاقو و ايجاد رُعب و وحشت در دل طرف مقابل مى‌خواهد به منظور خود برسد. در چنين وضعيتى برای مبارزه در برابر چاقوكش اگر وحشيانه شروع به داد و فرياد و سروصدا و جلب توجه كنيد، به احتمال زياد، فرد شرور، فرار را بر قرار ترجيح می­دهد يا لااقل رفتارش را تغيير داده و موضع خود را عوض مى‌­كند. با تغيير موضع مهاجم، قصد درگيرى هم خود به­ خود منتفى مى‌­گردد.