* @copyright Copyright (C) 2014 wpopal.com. All Rights Reserved. * @license GNU/GPL v2 or later http://www.gnu.org/licenses/gpl-2.0.html * * @website http://www.wpopal.com * @support http://www.wpopal.com/support/forum.html */?>
چاقو و راه­‌هاى پيش‌­گيرى - مدیر ذهن

چاقو و راه­‌هاى پيش‌­گيرى

بعضى از مربى‌هاى رزمى، ناخواسته، مطالب نادرستى جهت چاقو و راه­‌هاى پيش‌­گيرى به شاگردان و هنرجويان یاد می­دهند و تعاليم­شان، بيش­تر شبيه بازى‌­هاى كامپيوترى با «كى‌­بورد»است، تا مبارزه­ واقعى. اميدوارم هرگز شرايط واقعى براى هيچ­كس رخ ندهد تا بخواهد مقايسه نمايد. سازندگان كارخانجات خودروسازى، دل­شان نمى‌­خواهد سرنشينان خودروها دچار حادثه و مرگ شوند; ولى، احتمالات را در نظر گرفته و طرح مقابله با حوادث را در ساخت محصولات­‌شان لحاظ مى‌نمايند. در رابطه با هنرهاى رزمى نيز چنين قياسى مقبول است.

موضوع شاید کمی پيچيده باشد. خيلى از مربى‌ها با گفته­ من، مبنى بر احتمال عدم موفقیت در رويارويى با چاقوکشان، موافق نيستند. اگر به فيلم‌هاى آموزشى، تمرينات باشگاهى و… تكيه كنيم، نظر بنده كاملا غلط مى‌شود; ولى شرايط واقعى و جارى و سرشار از وحشت و استرس، تمام جنبه­‌هاى ديگر را تحت‌الشعاع قرار مى‌­دهد; چون كه نزاع و درگيرى با يك چاقوکش، فيلم و بازى نيست!

«براى درك بهتر مطلب، دست به دامان علم رياضيات شده تا احتمالات و شانس را به شما نشان دهم. با بررسى احتمالات و مغايرت‌هاى موجود در يك درگيرى فيزيكى در برابر چاقو، به ­سادگى مى‌­توان دريافت كه چقدر شانس چاقوكش زياد است و هر چه كه در زمان، سُستى به خرج داده در صحنه بمانيد، احتمال زخمى و یا كشته شدن بيش­تر مى‌­شود» (كتاب جان به در بردن از حمله­ چاقوكشان).

«فرمول معروف E = MC2 كه توسط آلبرت انيشتن، نظريه­ پرداز معروف، ابداع شده، يكى از معروفترين نظريه‌ها و فرمول‌هاى فيزيك، است. اين فرمول در عمل ثابت نشده، ولى در عين حال، از نظر تئورى نيز رد نگرديده، يا مغايرى نداشته است» (كتاب جان به در بردن از حمله­ چاقوكشان). انيشتن معتقد بود نظريه­ او شامل هرچيزى نمى‌­گردد، جالب است! يعنى محكم­ترين فرمول فيزيك، در عين حال اشتباه است (طبق گفته­ انيشتن). شايد علت اين­كه هنوز اين نظريه درحد تئورى باقى مانده و تبديل به قانون نشده، همين باشد. با همه اين تفاسير سر سوزنى از ارزش فرمول انيشتن كاسته نمى‌­گردد چرا؟

با وجود ثابت نشدن صحت فرمول فيزيك گفته شده، در قوانين رياضيات محض، نمى‌توان آن را انكار كرد و ناديده انگاشت. به همين شكل، راهى براى پوشش دادن يا بررسى حركات يك چاقو و تيزى سرگردان، در قالب فرمول‌هاى رياضى وجود ندارد. عوامل و دلايل زيادى در اجرايى بودن حركت چاقو، نقش داشته و دخيل هستند. پيش­ بينى دقيقى از مسير حركت آن امكان­ پذير نيست. نمى‌­شود گفت كى و چگونه و از چه زاويه، چاقو فرود مى‌آيد. تنها مى­‌توان احتمالاتى را حدس زد كه با درصدى كمتر يا بيش­تر به وقوع بپيوندد.

دلايلى كه در اين زمينه ذكر مى‌شود، حدسى هستند (نظريه). درباره­ چاقوكشى و احتمالات و علل آن، هيچ نظريه­ مستدل و علمى وجود ندارد. هيچ­گاه از نظر علم رياضى، تحقيق و مقايسه­‌اى در اين‌باره صورت نگرفته (اساساً علم نيست كه متفكرين درباره­ آن انديشه كنند)، براى همين دلايل مورد ادعا، جنبه­ حدس و گمان داشته و فرضى هستند.

با عنايت به رياضيات، به اين حقيقت دروغ مى‌رسيم كه مى‌­توان با چاقو مبارزه كرد. اگر علم رياضى را خطا و نادرست بدانيم پس حتماً با چاقو می‌شود مقابله كرد، نظر شما چیست؟ استفاده از علم رياضى و مقايسه در بحث چاقوكشى، ما را در درك بهتر موضوع، گستردگى دامنه­ عمل چاقو، وابستگى آن به عوامل متعدد و بى­حد، رهنمون مى­سازد. بنشينيد، كلاه­تان را قاضى كرده و حساب دو دو تا چهار تا كنيد; حساب رياضى، هرچه بيش­تر پيش برويد، متوجه مى‌­شويد آن­هايى كه از دفاع در برابر چاقو حرف مى‌زنند، در تدارك خودكشى به­ وسيله­ چاقو هستند.

تعيين شناسايى مُتدها و روش‌هاى متفاوت حمله با چاقو و راه­‌هاى پيش‌­گيرى آن­ها، كارى بسيار مشكل يا حتا غير ممكن است. اگر مقدار متغيرهاى موجود در يك فرمول رياضى را ندانيد چطور مى­‌خواهيد به نتيجه و جواب برسيد؟ وقتى احتمالات رويارويى با چاقو و قمه را ندانيد و از عوامل تعيين كننده و مهمى كه بر نتيجه، تأثير مى‌­گذارند، آگاه نباشيد، چطور مى­توانيد از خود دفاع نماييد؟ اگر چه رزمى ­كار باشيد.

در مبارزه با چاقو و راه­‌هاى پيش‌­گيرى، حساب دو دوتا چهارتا اشتباه است، مقادير و متغيرها خيالى و فرضی‌اند، دانش تخيلى و بى‌­ثبات علمى فاقد ارزش است و غيرقابل اتكا. فرمول‌هاى رياضى، دروغ نمى‌­گويند; ولى آدم­‌ها، دروغ مى‌­گويند; علم رياضى به ما مى‌­گويد درجايى­ كه از ميزان و مقدار متغيرها بى‌اطلاع هستیم، نتيجه­ گيرى، كار مشكل يا غيرممكنى است. اما بعضى مربى‌­هاى خوش سخن، مدعى مى‌­شوند كه به راحتى مى‌توان چاقوكش را خلع سلاح نمود.

هر مقدار توانايى و عامل مثبتى كه براى قابليت‌هاى خود در نظر مى‌­گيريد، همان مقدار هم براى طرف مقابل بايد فرض كنيد. چون او هم آدم است و قدرت حركت و جابه­ جايى و تجزيه و تحليل دارد; مجسمه که نيست. «اجازه بدهيد كمى وارد درس رياضيات شويم و با استفاده از احتمالات رياضى و وجود متغيرها شرايط درگيرى فيزيكى با چاقو را بررسی كنيم. نتيجه­ پايانى، هر كسى را متقاعد به پرهيز از درگيرى و مقابله‌ى فيزيكى با چاقوكش مى‌­كند.

در ابتدا بارم­بندى از يك تا بيست را بسته به شرايط فيزيكى، مهارت فنى و… در نظر  مى‌گيريم. شماره­ يك متعلق به فردى معلول روى صندلى چرخدار و شماره­ بيست متعلق به استاد هنرهاى رزمى است كه تجربه­ بارها درگيرى واقعى با چاقو و پيروزى در آن‌­ها را داشته. به­ عنوان مثال: شماره­ پنج را فردى بدون تعليمات رزمى، جسماً سالم و فاقد فيزيك بدنى متناسب در نظر مى‌­گيريم. براى هر پنج تكنيك رزمى كه به صورت صحيح و ناخودآگاه و غیرارادی اجرا نمايد، يك امتياز، به ازاى هر چهار سال سابقه­ تمرين هنرهاى­ رزمى، يك امتياز، به ازاى هر تجربه­ قبلى در برابر چاقوكش، يك امتياز، برترى يافتن در زد و خورد با خلافكار نيز دو امتياز قایل مى‌­شويم. ده امتياز هم براى طرف مقابل كه تيزى به دست دارد در نظر مى‌­گيريم. خوردن هر ضربه­ سنگين، منفى يك امتياز، هر بريدگى سطحى با چاقو، منفى سه و ضربه­ سنگين چاقو، بريدگى عميق را منفى ده فرض مى‌كنيم.

حل مساله را ادامه مى‌دهيم، دوست فرضى ما امتياز پنج دارد (بدون هيچ تجربه­ قبلى) خلافكار رودرروى او نيز از هر نظر شبيه دوست ماست، با اين تفاوت كه چاقو در دست دارد، ده امتياز به او اضافه مى‌­گردد (به خاطر داشتن چاقو). دوست ما پنج در برابر حريفى با نمره­ پانزده. هر حركت چاقو مى‌­تواند منجر به وارد شدن زخمى سطحى به دوست ما شود; يعنى سه امتياز از دست بدهد و نمره‌­اش دو در برابر پانزده شود. فراموش نكنيد احتمالات اين معادله و فرمول در هر سه ثانيه ممکن است تغيير ­كنند. يعنى مختصات معادله، تابعى از متغير زمان هستند.

كمى فكر كنيد، پنج در برابر پانزده در سه ثانيه­ اول. با آغاز اولين حركت خلافكار و حمله به دوست ما مختصات تغيير مى­كند: دو در برابر پانزده. اگر مهاجم داراى تجارب قبلى در زمينه ى چاقوكشى باشد نمره­ ابتدايى او از پانزده بالاتر خواهد بود» (كتاب جان به در بردن از حمله­ چاقوكشان).

اگر دوست ما به وسيله­ چاقو، دو الى سه زخم بردارد، وضعيت به سرعت وخيم مى‌شود. در چند ثانيه­ زودگذر، با مرگ روب­رو خواهد شد. اگر فكر مى­كنيد فرمول و استدلال بالا نابه­ جا و اشتباه است، نظر شما چيست؟ دربرابر چاقو، چه تجربه­ عملى و حقيقى داريد؟ منظور تمرينات باشگاهى نیست، اتفاقى حقیقی است. «پس خواهش مى­كنم از رويارويى با خلافكار چاقو ­به دست دورى جوييد».

این نوشته را به اشتراک بگذارید!

درباره نویسنده: افشین طباطبایی

افشین محمدباقر طباطبایی (دکتری روانشناسی ورزش) مربی و مدرس کهنه‌کار کاراته (سایکو شی‌هان - رنشی)، نویسنده و پژوهشگر مسایل اجتماعی - روانشناختی - ورزشی (هنرهای رزمی) - مشاور - سخنران - مربی مهارتهای زندگی.

0 دیدگاه

دیدگاهی بنویسید

آدرس ایمیل شما منتشر نمی شود.