از كوره در نروید

از كوره در نروید!

قدم اول: بايد تشخيص دهيم كه مشكل اصلى چيست

خلافكاران قصد خشمگين كردن ما را دارند، شايد به نظر نرسد و شايد هم رفتارشان نشان دهد. نقش ما در مديريت و تسلط بر اوضاع بسيار مهم است، توانايى در دست داشتن عنان خويش و از كوره در نرفتن، اصلى زيربنايى است. موضوع، شناخت روحيه­ آدم‌­هاى ناراحت و ذاتاً خطرناك است. بايد بفهميد كه چه چيزى در ذهن آنان و چه انگيزه‌اى باعث شكل­‌گيرى رفتار خشن مى‌­شود و از كوره در نروید. فرض كنيد دير به محل كار مى‌­رسيد، واكنش رئيس شما چه خواهد بود؟ دليل آن چيست؟ دير رفتن به سر كار؟ يا؟ رفتار هر كسى، به ويژه افراد خشن و ناراحت، معلول علتى روانى است، نمى‌تواند خود به خود و بدون دليل پديد آيد. در هر صورت سعی کنید از كوره در نروید.

قدم دوم: تمركز بر مشكل

اگر بتوانيد انگيزه­ مهاجم را پیدا كنيد و از كوره در نروید، به قدرت بازدارنده­ زيادى، دست خواهيد يافت یعنی هنگام روبرو شدن با هر مشكل و دردسرى، از جانب؛ رئيس اداره، همسايه، لات خيابانى و… مى‌توانيد با خونسردى بر موضوع پيش­ آمده تمركز كرده، از كوره در نروید و سررشته­ اوضاع را در دست بگيريد. اجازه ندهيد نيروى ذهن­تان هدر رفته و به جاهاى ديگر يا موضوعات كوچك­تر جلب شود; اوضاع را زير نظر داشته (از كوره در نروید) و سعى در برترى يافتن (به صورت روانى) در فضاى به­ وجود آمده كنيد. اجازه ندهيد طرف مقابل، حس­تان را به بازى بگيرد. انگيزه­ او را بسنجيد.

قدم سوم: سنجيدن مشكل

قبل از گفتگو و برخورد كلامى با طرف مقابل، اين دو نكته­ ديگر را لحاظ كنيد:

۱ – حرف زدن و بگومگو با او ممكن است شما را به دردسر و گرفتارى خيلى بزرگى بياندازد. آيا ارزش دارد؟

۲ – شاید مشكل پيش آمده صرفا موضوعی حقوقى و ادارى است و خطر جانى و مالى ندارد؟

اگر هر يك از دو مورد بالا در قضيه و مشكل، صدق مى كند، خواهشمندم سعى كنيد با لحاظ كردن جوانب، با او روب­رو شويد.

قدم چهارم: موقعيت طرف مقابل

خيلى مهم است كه طرف مقابل كيست; رئيس شما، همسايه­‌تان يا زورگير خيابانى؟ تفاوت و نوع مشكل به­ وجود آمده در هر مورد بسيار است. بايد بفهميد و ياد بگيريد كه در هر يك از موارد، چگونه جبهه گرفته، از كوره در نروید و با چه ترفند كلامى برخورد نماييد. آيا بايد جواب رييس را بدهيد؟ با لات و شرور خيابانى بگو مگو كنيد؟

قدم پنجم: وقت گفتگو

در موقعيتى قرار مى‌گيريد كه هيچ راهى جز پاسخ دادن و گفتگو با طرف مقابل (رئيس، مهاجم و…) نداريد. دقت كنيد كه پاسخ‌ها كوتاه و قاطع باشد; زنگ صدا و آهنگ كلام­تان بدون ترس و رعب باشد، مواظب باشید از كوره در نروید. سعى در مُجاب كردن طرف مقابل نداشته باشيد; هدف­تان خارج شدن از وضعيت پيش­ آمده باشد. بهتر است گفتگو را رودررو و خصوصى انجام دهيد. تنها شما و طرف مقابل­تان هنگام حرف زدن حاضر باشيد نه كس ديگرى. گفتگو را كوتاه و قاطعانه انجام دهيد به هیچوجه از كوره در نروید. هدف­تان و قصدتان را محكم و بدون ترس، در حالى كه به او زل زده‌­ايد، بيان كرده و به او اظهار نماييد كه دنبال راه ­حل و پايان دادن به موضوع پيش آمده هستيد، دعوا و مرافعه‌اى در پيش نيست، وى را از اين نكته آگاه سازيد. سعى كنيد همدلى كرده و منطقى كنار بياييد. باز هم مى‌گويم: بهترين روش، درگير نشدن است چه لفظى، چشمى، فيزيكى و…