یوشی‌تاکا فوناکوشی (بخش اول)

یوشی‌تاکا فوناکوشی

داستان مسلمی در مورد سومین پسر استاد فوناکوشی، یوشی‌­تاکا (گی‌کو) وجود دارد. داستان­‌های تمریناتش، مرگ زود هنگامش، بی­‌نقصی تکنیک‌هایش که در عکس‌­ها نیز مشهود هستند، تا جایی ادامه می‌یابد که افسون و جاذبه آن‌ها را نشان دهد. او یکی از موارد نادری در دنیای کاراته است، سعی می­کنیم در زندگی او بیشتر دقیق شویم، تا دلایل مختلف تاریخی را که در مورد آن­‌ها غفلت شده از قلم نیفتد. شنیده‌ها حاکی است که او آموزش کاراته را از کودکی آغاز کرد. قطعا او کاراته را از پدرش آموخته بود، البته او تا حدودی راه تازه‌ای را در اجرای تکنیک‌ها دنبال کرد، «دینامیک» لغتی است که به ذهن خطور می­کند. در عکس‌­های به جا مانده از استادان قدیم کاراته، تکنیک‌های یوشی‌­تاکا به ­طور حیرت­ انگیزی مدرن و پیشرفته هستند، گویی این‌طور به نظر می‌رسد که او مرزهای کاراته‌ی باستانی را پشت سر گذاشته و به نوعی کاراته‌ی مدرن امروزی دست یافته بود. گسترش کاراته او به احتمال زیاد به سال‌های پس از ۱۹۳۰ میلادی زمانی که پدرش بخش اعظمی از مسئولیت تدریس کلاس‌هایش را به او واگذار نمود.

درحقیقت «یوشی‌­تاکا فوناکوشی» شوتوکان مدرن را گسترش داد. مطمئنا او از نظر فنی جایگاه خیلی بالایی در کاراته داشته است، برخی پژوهشگران حتی معتقدند؛ که او از پدرش برتر بود. اما قضاوت از روی عکس‌های قدیمی شاید نتواند چندان کمکی به ما بکند. ولی تئوری «یوشی‌­تاکا» به ­عنوان مبتکر واقعی شوتوکان مدرن، بعد از جنگ جهانی بر عهده‌ی افرادی مثل ماساتوشی ناکایاما، ای­سائواوباتا و هی­تاکانی‌­شی‌­یاما افتاد که هرگز با او هیچ­گونه تمرین و معاشرتی نداشته­ بودند.

در هرصورت، او یکی از مهم­ترین شخصیت‌های گسترش سبک در سال‌های قبل از جنگ بود. کاراته گی­چین ­فوناکوشی نقطه شروع بود اما سبک شوتوکان او باید رشد کرده و تقویت می­شد. اگر ما تکنیک­ یوشی‌­تاکا را با گی­چین مقایسه کنیم، تفاوت­‌های اساسی و زیادی ملاحظه خواهیم کرد، طرز ایستادن یوشی‌­تاکا فوناکوشی بسیار محکم­تر، اصولی‌تر و باثبات­تر است، و کل بدن او بیشتر از آن­که آماده حمله باشد آماده دفاع بود. او از لگد زدن در موارد بسیار متنوع­تر بهره می­جست و انتقال نیرو در حملات او قوی­تر به ­نظر می­رسیدند.

این موضوعات بخشی از شوتوکان مدرن امروزی هستند اما بخش‌­های دیگر کاراته ته ­نوی «یوشی‌­تاکا فوناکوشی» امروزه تقریبا وجود ندارد، ته ­نو کاتا، جی‌­ نوکاتا، و جین‌‌ نوکاتا نشان ­دهنده بهشت (Ten)، زمین (Ji) و مرد (Jin) هستند. بسیاری از کاراته‌کایان امروزی هرگز ته ­نو کاتا و جی‌ نو کاتا را ندیده‌اند. شیگور ایگامی به میتوسوکه ­هارادا گفته بود که یوشی‌­تاکا فوناکوشی هم­چنین کاتای Shoto را خلق کرده بود. متاسفانه ایگامی­ این کاتا را به­ طور کامل فرا نگرفت و امروزه از بین رفته است. ایگامی دوست نزدیک یوشی‌­تاکا بود.

میتوسوکه ­هارادا داستانی را حکایت می­کرد که از پیشکسوتان خود شنیده بود؛ یوشی‌­تاکا با بعضی از جودوکاها که دائم­ الخمر بودند بحثی طولانی را دنبال می­کرد، اما با وجودی که آن­ها از نظر فنی بالاتر از او بودند اما فرم حمله‌ی آن‌ها، تکنیک به ­کارگیری روش‌های خاص، باعث شده بود، هدف‌های آزاد و آسانی برای مشت‌ها و لگدهای یوشی‌­تاکا قرار گیرند. به طوری که به راحتی در یک مبارزه دوستانه ولی آزاد در زمانی کوتاه همه‌ی جودوکاها را ضربه فنی کرد. این اتفاق به یوشی‌تاکا فوناکوشی اعتماد به ­نفس بالایی در استفاده از تکنیک‌هایش داد. یوشی‌تاکا فوناکوشی تا سال ۱۹۴۴ یا ۴۵ در دوجوی شوتوکان پدرش تدریس می­کرد. در سال ۱۹۴۵ او بسیار مریض شد و بیشتر تدریس توسط گن­‌شین هیرونی­‌شی انجام می­شد. در یکی دو سال آخر، یوشی‌تاکا کمی بهتر شد و کلاس را به ­دست گرفت. طی تدریس یوشی‌تاکا برنامه ­ریزی و مدیریت می­کرد، و در اصل عملا نمی‌توانست چندان در آموزش شرکت کند. بعضی مواقع در آخر جلسه، او یکی از ارشدها (سم­ پایی) را به مبارزه می‌طبید. سم­پایی باید حمله می­کرد، یوشی‌تاکا فوناکوشی دفاع می­کرد و از فن دستان باز برای هول دادن و پس زدن و دفاع از حریفش استفاده می­کرد.

پژوهشگران معتقدند او با حمله کننده‌هایش بازی می­کرد. با این وجود بعضی از این ضربات دست باز باعث صدمه دیدن حریفانش می­شد و شیگورو ایگامی یکی از این هنرجویان بود جراحتش را بعد از مبارزه با یوشی‌تاکا به یاد می­آورد. تعداد کمی از متخصصان مدرن مثل میتسوکه­ هارادا و تایی‌جی کاسه، به یوشی‌تاکا به­ عنوان استاد بزرگ کاراته نگاه می­کنند.

 درهرحال، با وجودی که متدهای او مسیر خود را در شوتوکان طی می­کردند، به ­نظر می­رسد او تعداد کمی شاگرد واقعی داشت. در این مورد سال‌ها قبل از میتوسوکه ­هارادا که یکی از شاگردان او سوال کرده‌اند. او فکر می­کرد، ای­گامی، اوکویوما، و احتمالا هیرونی­شی و اویاما در دوران قبل از جنگ بودند که بعد از فهرست شاگردان او خارج شدند. این یکی از دلایلی بود که بیان می­کند چرا یوشی‌تاکا فوناکوشی از تاریخچه استادان کاراته کنار گذاشته شد، و دلیل دیگر این که او همواره زیر سایه‌ی پدرش فوناکوشی قرار داشته است. یوشی‌تاکا فوناکوشی چه اندازه در پیشبرد کاراته سهم داشته است؟ این چیزی است که نمی­توان پاسخی برایش یافت، نه تنها برای یوشی‌تاکا فوناکوشی، بلکه برای بسیاری از استادان قدیمی کاراته.