* @copyright Copyright (C) 2014 wpopal.com. All Rights Reserved. * @license GNU/GPL v2 or later http://www.gnu.org/licenses/gpl-2.0.html * * @website http://www.wpopal.com * @support http://www.wpopal.com/support/forum.html */?>
شانس هنرهاى رزمى - مدیر ذهن

شانس هنرهاى رزمى

شانس هنرهاى رزمى :

بسيارى از فنون و آموزه‌هاى سبك­‌هاى مختلف هنرهاى ­رزمى، (كاراته، كونگ­فو، جودو، آي­كي­دو، تكواندو و…)، مبتنى بر روش­‌هاى آموزش سنتى از استاد به شاگرد، هستند. هنرهاى­ رزمى از بسيارى جنبه­‌ها مفيد و سودمند است; روحيه­ فرد را بالا مى­برند، قدرت­ بدنى هنرجو را افزايش مى­دهد، چربى­‌هاى اضافه را مى‌سوزاند، هنرجو را منضبط و منظم مى­کند، نكات با ارزشى در امور اخلاقى و اجتماعى به هنرجو یاد می­دهد و… در هنرهاى ­رزمى، بيش­تر به تكنيك‌هاى پرتابى، چرخشى، پرشى و… مى­پردازند، غافل­ از اين­كه در يك درگيرى ناخواسته و رويارويى با اوباش، استرس و هراس، موجب بالا رفتن آدرنالين خون، كند شدن حركات و درنتيجه بى­‌مصرف شدن اكثر تكنيك‌ها و فنونى مى­گردند كه در دوجو و مسابقه كاربرد دارند. اما شانس هنرهاى رزمى در مبارزه واقعی چقدر است.

فنون و روش­‌هاى تعليمى هنرهاى­ رزمى، قبل از قرن بیستم در قرون ۱۸ و ۱۹ شكل  گرفته‌­اند. زمانى كه فضای جامعه، روابط اجتماعى، نوع برخوردها، تنش‌ها و درگيرى‌ها، شكل و شيوه­‌اى متفاوت با امروز داشته­‌اند، هنرهاى ­رزمى در خفا تمرين مى­شد و سلاح‌هاى مورد مصرف ساده و ابتدايى بودند. در يك رويارويى واقعى، كه خطر جانى وجود دارد، نمى­توان تنها به فنون باشگاهى، تكيه كرد. با اين همه كسى كه سال­‌ها در يكى از رشته‌هاى رزمى تمرين کرده، نسبت به فردى عادى، شانس بسيار بيش­ترى در دفاع از خود را دارد. آموزه­‌های­ كلاسيك رزمى لازم هستند، اما براى دفاع­ شخصى كافى نيستند

درگذشته استادان بزرگ رزمى، فنون فلج­ كننده، كُشنده و مخرب دفاع شخصى را به شاگردان خود ياد نمى­دادند، اين فنون به صورت راز نزد آن­ها يا تنى چند از نزديكان­شان باقى مى­ماند. درگذر ايام، بسيارى از اين تكنيك­‌ها گم شده و به دست هنرجويان امروزين نرسيده است. فنون دفاع شخصى بايد ساده، عملى و در شرايط آدرنالين، به سرعت قابل استفاده و در عين حال مؤثر باشند بااين ­وجود فراموش نكنيد در هر نوع برخورد فيزيكى، كسى كه سال‌ها تجربه­ى تمرينات رزمى دارد، قطعاً نسبت به فردى عادى، در شرايط برتر و بالاتری می­باشد. مغلوب كردن سه يا چهار مهاجم لات و شرور خيابانى، كار غيرممكن و نشدنى نيست، اما به شرايط و عوامل زيادى بستگى دارد. هيكل مهاجمان، قصد و نيت­شان، قدرت­ بدنى، سلاحى كه در اختيار دارند، آيا جنايتكارند يا دزد يا معتاد… و ده‌ها مولفه­ ديگر كه از عوامل تعيين كننده خواهد بود.

زندگى واقعى با صحنه‌هاى فيلم‌هاى سينمايى متفاوت است. در فيلم‌هاى هاليوودى، هنرپيشه و قهرمان فيلم، چند نفر را بدون از نفس افتادن و خسته شدن از پاى درآورده و بر همگى غلبه مى­كند. اما در گوشه­ تاريك خيابانى خلوت، رودررو شدن با چند ولگرد لات، رذل و شرور، احياناً مسلح به چاقو يا قمه، موضوعی جدى و خطرناك است كه ربطى به فيلم‌هاى سينمايى ندارد. رودررويى با چند مهاجم خشن، كار ساده‌اى نيست، استادان رزمى به اين امر آگاهند (شانس هنرهاى رزمى ). تضمينى بر پيروزى وجود ندارد. مبارزه­ باشگاهى با درگيرى و نزاع خونین خيابانى، دو موضوع كاملا متفاوت و جدا از هم هستند.

دليل پيوستن خيلى‌ها، به باشگاه‌هاى مختلف هنرهاى­ رزمى، فراگيرى شيوه‌­هاى دفاع از خود در برابر مهاجمان است. غالب افراد، به دنبال يادگيرى فنون و شيوه‌هاى دفاع شخصى واقعى هستند، ولى آيا در عمل، پس از گذشت چند سال، هنرجو قادر به دفاع از خود در برابر مهاجم خواهد بود؟ آيا ممكن است يك هنرجوى حرفه­‌اى هنرهاى­ رزمى در خيابان مغلوب چند ولگرد شود؟ شانس هنرهاى رزمى او چقدر است ؟ هيچ تضمينى براى پيروزى يك رزمی­ کار در يك رويارويى خشن فيزيكى وجود ندارد. ضمانتی وجود ندارد فردى كه كمربند سياه دارد یا سال‌ها هنرهاى ­رزمى تمرين كرده، بتواند در يك موقعيت اضطرارى، بر مهاجمی خیابانی غلبه کند. ممكن است نوجوانى ۱۶ ساله که در تاريكى شب کمین کرده، به سادگى مرد ۴۰ ساله­ رزمى­ كارى را، با ضربه­ چماق از پاى درآورد. يا در ازدحام بازارى شلوغ، فرد مهاجمى با چاقو به قهرمان كاراته­ جهان، زخم وارد نمايد، بدون اين­كه حتی قهرمان متوجه شود.

بسيارى از فنون دفاع شخصى، نبرد تن به تن، در مجموعه­ تعليمات هنرهاى­ رزمى، نهفته و موجود است، ولى چگونگى به ­كار بردن و استفاده از آن­ها، در باشگاه­‌هاى رزمى، به هنرجويان آموزش داده نمى­شود. به هنرجوها توصيه مى­شود از درگيرى فيزيكى، خيابانى و خشن با افراد شرور، لات و اراذل، خوددارى و پرهيز كنند. ولی واقعيت، چيز ديگرى است. اكثر حوادث مُنجر به تجاوز، قتل، سرقت و… توسط فردی گنده‌­تر و قوى­تر نسبت به قربانی، (دختر يا بچه) انجام مى­پذيرد. وظيفه­ اصلى مربى­‌هاى هنرهاى­ رزمى، آموزش و ياد دادن شيوه‌هاى برخورد و دفاع از خود در برابر چنین افرادى­ مى­باشد. يكى از راه‌ها، گريختن است ولى اگر نتوان فرار كرد چه؟ چه­ چيزى، مى­تواند معيار برترى يك زن­ جوان، يا پسرى نوجوان، در برابر حمله و تهاجم فردى شرور و متجاوز باشد؟

وزن در مبارزه‌هاى رودرروى دو نفره، نقشى اساسى بازى مى­كند (در كشتى يا جودو، وزن، عامل مهمى در برترى محسوب مى­گردد). تجربه و مهارت، عامل مهم ديگرى در هر مسابقه و رويداد ورزشى است. هرگز خردسالان با بزرگسالان مسابقه نمی­دهند؟ يا زن در برابر مرد. چون هنرهاى ­رزمى، به اهداف دوستانه و مُصلحانه مى­نگرد و نظر به ­گسترش و پيشبرد مكارم برتر اخلاقى دارد. براى همين، جلوگيرى از وارد شدن آسيب و بروز خطر، در بیش­تر مسابقات سبک‌های مختاف رزمی اصل مهمى است. در يك ­رويارويى حقيقى خشن، امكان مغلوب شدن فردی بزرگسال، توسط دخترى نوجوان و يا پسرى خردسال هم وجود دارد و غيرممكن نيست، اما در تمرينات باشگاهى و مسابقه، هدف گرفتن امتياز در برابر حريفى هم طراز است; نه فردى مهاجم و خشن. در این میان حرف از شانس هنرهاى رزمى نیست.

تصور كنيد كسى يقه­ شما را گرفته با خشونت هر چه تمامتر تکان تكان‌­تان داده، تهديد و فحاشى كند; «مى­زنمت، مى­كشمت، له‌­ات مى­كنم و…» هردو دست­تان آزاد است; كف دست‌ها را بالا آورده رو به حريف گرفته و از او مى­خواهيد كه آرام باشد و به شما آسيبى نرساند. اكثر افراد به نوعى تسليم مى­شوند، فقط فكر اين هستند كه از دست او نجات يابند. درصورتی­ که اگر آشنا به هنرهاى ­رزمى هم نباشيد، به راحتى می­توانید طرف را مغلوب كنيد; چگونه؟

وقتى كسى يقه يا گردن­تان را گرفته و با خشم و غضب تهديد مى­كند، به خاطر داشته باشيد كه هردو دست شما آزاد است. اگر كيف يا چيز ديگرى به­ دست داريد آن را رها كرده، دست­تان را بالا بياوريد، بالاتر از آرنج‌هاى او و به جاى اين­كه التماس كنيد، با همه­ قدرت و قوت با كف ­دست، مشت يا انگشت خود به صورت، دماغ يا چشمش بكوبيد. با اين ضربه مهاجم غافلگير خواهد شد. حتى يك دخترجوان در برابر مردى درشت هیکل، با ضربه يا خراش ناگهانى به صورتش، می­تواند فرصت نجات خود را فراهم کند و شانس هنرهاى رزمى او بیشتر شود.

آزاد بودن دست­ها، امتياز ويژه‌اى محسوب مى­شود. ضربه­ ناگهانى مشت، كف­ دست و خراش ناخن به صورت، دماغ يا چشم مهاجم، ناخودآگاه او را مجبور مى­سازد شما را رها كند. در اين لحظه با يكى دو ضربه­ ديگر به پشت سر و دماغش، او را ناكار كرده و از مهلكه بگريزيد. خانم‌ها مى­توانند از پاشنه­ كفش، نوك تيز كليد، براى ضربه زدن به نقاط حساس سر و گردن و صورت مهاجم بهره بگيرند، فقط يادتان باشد، بر ترس خود غلبه كنيد، چرا كه:

ترس، عامل اصلى شكست و مغلوب شدن خواهد بود

این نوشته را به اشتراک بگذارید!

درباره نویسنده: افشین طباطبایی

افشین محمدباقر طباطبایی (دکتری روانشناسی ورزش) مربی و مدرس کهنه‌کار کاراته (سایکو شی‌هان - رنشی)، نویسنده و پژوهشگر مسایل اجتماعی - روانشناختی - ورزشی (هنرهای رزمی) - مشاور - سخنران - مربی مهارتهای زندگی.

0 دیدگاه

دیدگاهی بنویسید

آدرس ایمیل شما منتشر نمی شود.