جنگ تن به تن با چاقوكش

دفاع در برابر حمله­ چاقوکش، از نظر روانى درشرايط بسيار پُردلهره، پُردغدغه و سرشار از ترس و پريشانى و خصمانه رخ می­دهد. در رويارويى با چاقويى تيز، قانون حاكم نيست هيچ اتفاق وحشت­آور و دلهره ­آورى را نمی­توان با چنين وضعيتى، مقايسه كرد. انجام هركارى، حتا ساده، با دلهره و اضطراب و ترس، تبديل به عملى مشكل و سخت می­گردد، چه رسد به اين­كه قرار باشد از جان­تان دفاع كنيد، كوچكترين غفلت، اشتباه و خطا منجر به نتيجه‌­اى اسفناك می­گردد.

فشار آدرنالين، ضربان تند قلب، كوتاه شدن تنفس (نفس­‌هاى بريده) همگى ناشى از ترس حاكم بر موقعيت پيش آمده است. دقت كنيد، در برابر آدمى شرور و متخاصم و خشن قرار داريد. رحمى وجود ندارد; بايد از خود محافظت كرده و جان سالم به­ در بريد. «دوئل» با چاقو تفاوت زيادى با دفاع در برابر چاقو دارد. اگر هر دو طرف مسلح به چاقو باشند، يك معنى دارد و اگر تنها مهاجم، تيزى داشته باشد، مفهومى جدا دارد. همان­طور كه قبلا اشاره شد، تهديد با چاقو، بالقوه داراى ويژگى‌هاى منحصر به خود است و حمله با چاقو نيز خصوصيات مخصوص خودش را دارد.

براساس آمار و ارقام، دست گرفتن چاقو و به­ كار بردن آن عليه انسانى ديگر یا جنگ تن به تن با چاقوكش، تأثيرى عميق و ويرانگر از نظر روانى، عاطفى، احساسى و شخصيتى بر فرد می­گذارد كه در بسيارى از موارد تا پايان عمر هم جبران­ پذير نيست. لازم به يادآورى است مطالبى كه در ادامه­ اين بخش آورده مى شود، تنها جنبه­ ارایه­ حقايق و تشريح دلايل و علل و موشكافى موضوع چاقو و چاقوكشى را دارد و نگارنده به هيچ­ عنوان توصيه به استفاده و كاربرد آنان نمى‌نمايم همان­طو ركه قبلا عنوان نموده‌ام، به­ هيچ­وجه عقيده به رويارويى فيزيكى نداشته و همگان را به پرهيز از درگيرى تشويق و ترغيب مى‌نمايم.

هيچ­كس با برنامه‌ريزى، چاقوكش نمى‌شود; بلكه از بد حادثه و اوضاع روزگار، به انحراف كشيده شده و روزى خود را غرق در خلاف مى‌­بيند. لذا بايد گفت: فلسفه­ چاقوكش­‌های خيابانى، در به­ كارگيرى چاقو با استفاده از سرنيزه در ميدان­ جنگى و نبردهاى نظامى، كاملا متفاوت است. چاقو، نماد وحشى­گرى و درنده خويى است حقيقت ديگرى كه درباره­ چاقو و خلافكاران چاقوكش و قمه به دست، داراى اهميت است، دسترسى نداشتن آنان به سلاح­هاى مؤثرتر، با استفاده­ راحت­تر (مثل تپانچه) است.

چاقو و هرنوع تيزى از قبيل شمشير، قمه، قداره و… بالقوه محدوده­ عمل نامشخصى دارند. برخلاف تپانچه، كلت، تفنگ و هر سلاح گرم ديگر كه كنار رفتن از مسير گلوله يا پناه گرفتن و صبر كردن تا تمام شدن خزانه­ گلوله‌­ها، اسلحه را از جنبه­ى آلت­ كشنده، خارج می­كند، چاقو چنين محدوديتى ندارد. حتا خود چاقوكش‌هاى حرف‌ه­اى نيز در رويارويى با حريف يا رقيبى تيزى ­كش همين عوامل و دلايل ذاتى براى ­شان عينى و واقعى است. نمی­توان چاقوکش حرف‌ه­اى و يك خلافكار سابقه‌دار را از آن مستثنا نمود. چاقو، ابزارى است كه می­تواند سلاح سرد بسيار خطرناكى باشد

در آموزشگاه‌­ها و مدارس نظامى و ارتشى، چگونگى حمل، استفاده و كاربرى انواع سلاح گرم را به اعضا، آموزش مى­دهند. حتا نيروهاى امنيتى و پليس، مسلح به كلت و اسلحه­ كمرى يا مسلسل سبك هستند; ولى قطعاً چاقو به همراه ندارند. چاقو، نماد خشونت صرف و عنان گسيخته است مقابله با چاقو شبيه رودررويى با گرگى درنده است. پيروزى در برابر گرگ خيلى بعيد است و تنها از عهده­ عده‌اى خاص بر مى‌آيد.

خطر بالقوه و ذاتى چاقو به ­عنوان ابزار، در دسترس بودن آن، نياز نداشتن به آموزش و راحتى به­ كارگيرى است; مثل يك چماق. با چماق كسى را زدن نياز به آموزش ندارد. چاقو را در پهلوى كسى فرو كردن هم همين­طور است. يك بچه يا دخترى نوجوان هم میتواند اين­كار را انجام دهد. مهم اين است كه در برابر كسى كه چاقو به دست روب­روى ما قرار دارد، چ­طور از خودمان حفاظت كرده و جان سالم به در ببريم.