* @copyright Copyright (C) 2014 wpopal.com. All Rights Reserved. * @license GNU/GPL v2 or later http://www.gnu.org/licenses/gpl-2.0.html * * @website http://www.wpopal.com * @support http://www.wpopal.com/support/forum.html */?>
نزاع خیابانی - مدیر ذهن

نزاع خيابانى

اراذل و اوباش خيابانى، آخر و عاقبت خوشى ندارند. هر قدر هم گردنكش، قُلدر و بزن بهادر و قمه به دست باشند، روزی مغلوب کسانی زرنگ­تر از خودشان میشوند; تازه اگر شانس داشته باشند; وگرنه جنازه‌شان را در خرابه و گوشه­ دور افتاده‌اى خواهند يافت يا به دست قانون و عدالت قصاص و مجازات خواهند شد. موضوع درگيرى و نزاع خيابانى، همانند هر سوژه و مبحث ديگرى ملزومات و قوانين خاص خود را دارد. نزاع خيابانى تابع ادبيات ويژه‌اى­ است; الفباى مخصوصى دارد; چهارچوب و محدوده و عملكردهايى دارد; حتى اگر نانوشته باشد.

درگيرى و نزاع خيابانى، موضوعى فراتر از قدرت بدنى، مهارت فنى، جرأت و شهامت است. نمی­توان اذعان كرد كه نزاع­ خيابانى از هيچ قانونى پيروى نمی­كند، بلكه آن جا هم قوانينى هست، فقط شرايط بازى تفاوت دارد. اینجانب، به­ عنوان مربى كاراته، در طول ساليان دراز آموزش، افراد زيادى را مشتاق يادگيرى و به دست آوردن مهارت‌هاى لازم براى درگيرى و نزاع ديده‌ام و هميشه از ایشان سؤالى پرسیده‌­ام كه چرا قصد وارد شدن به شرايطى احمقانه، نفرت­ انگيز، خطرناك، پست و خلاف قانون را دارند؟

نزاع خيابانى كار بى‌فرجامى ا­ست، ربطی به فنون هنرهای رزمی ندارد. ورود به اين فاز، جز دردسر و ناراحتى، زخمى شدن، حتى مرگ و نابودى، چيزى به همراه ندارد و اگر پيروزى و غلبه بر اراذل حاصل شود، تازه سر و كارتان با قانون و دادگاه و پليس خواهد بود. نزاع­ خيابانى حاصلی جز درد، محنت و بدبختى، ندارد. درگير شدن در يك نزاع، كار افراد ناقص‌العقل و كم هوش است. در نزاع، جنبه‌­هاى خوب و مثبت وجود ندارد و فقط زشتى، پليدى و نفرت، بدى و رنج، قسمت می­كنند.

گستاخى و خشونت، نشانه­ قدرت نيست

كلاه­بردارى از عده‌اى آدم شريف و درست‌كار، كار سختى نيست بلكه كلاه گذاشتن بر سر آدم‌هاى دغل و هفت خط، بسيار دشوار است. كسى كه تقلب و تمارض می­كند بهتر می­تواند در يك مبارزه برنده شود. در خيابان، مبارزه رودرروى شرافتمندانه معنى ندارد. افرادی که در دعواهاى خيابانى شرکت می­کنند، اغلب دغل‌باز و «نامردند»، آن­ها شرافتمندانه نمى‌جنگند، از پشت سر، با بطرى يا چماق، به سر مى‌كوبند، به پستى حمله كرده و چاقو مى‌­زنند و …

نزاع خيابانى، جنگ سامورايى‌ها نيست كه بر اساس آموزش اطیل فنون بوجیتسو رودررو و چشم­ در چشم، شرافت و شجاعت و دليرى‌شان را به تقابل بكشانند. نزاع‌هاى خيابانى، بر قوانين مبارزاتى هنرهاى رزمى هم استوار نيست تا بتوانيم براساس مهارت‌هاى شخصى از پس اراذل برآييم. شايد هم ممكن باشد، ولى درصد پيروزى بسيار اندك و ناچيز است. سفارش ما، مربى‌هاى هنرهاى ­رزمى، به همه، در كلاس‌هاى آموزشى کاراته و دیگر سبک‌های رزمی و جاهاى ديگر، پرهيز از درگيرى و دور شدن از افتادن به دام نزاع و زد و خورد است.

تازه، نكته­ مهمى كه سواى تمام نكات بالا، اشاره­ به آن واجب است، فشار آدرنالين ناشى از بروز ترس و بالا رفتن ضربان قلب در ثانيه‌هاى اول قبل از درگيرى ا­ست. اوباش خيابانى چون قواعد بازى را می­دانند و به اصطلاح «كاركشته»اند، مشكل آدرنالين ندارند، ولى رزمى‌كارانى كه صرفا تجربه­ مبارزه­ باشگاهى و مسابقه‌­اى دارند، قطعاً در شرايط سرشار از ترس و استرس نزاع خيابانى، دچار پى‌­آمدهاى فلج كننده­ آدرنالين می­شوند.

هرچقدر هم كه گردن كلفت، قد بلند، زورمند، رزمى­كار، عضلانى، محكم و نترس باشيد، باز در بازى نزاع خيابانى، تازه‌­كار و آماتور هستيد و شانس پيروزى‌­تان ضعيف خواهد بود. هميشه قدرت بدنى و مهارت فيزيكى، در آستانه­ يك بحران و درگيرى، چاره ­ساز نيست، بلکه يك تدبير و سياست و حركتى صحيح بر مبناى تصمیمی درست، بهترين کار خواهد بود.

هنرهاى رزمى، كسى را گردن كلفت و قُلدر بار نمى‌آورد. قُلدرى در مصایب و سختى­‌ها و زيروبم­‌هاى زندگى، معنى مى‌يابد. نشانه­ توانايى اين است كه چگونه بيانديشيد تا بر بحران و رويدادى ناخواسته در مسیر زندگی، عاقلانه غلبه کنید، به شکلی که آسيب و شكست كمترى بر شما وارد شود، وگرنه درگيرى خيابانى كارى عبث و احمقانه است.

نزاع‌­هاى خيابانى، هم­چون ديگر ناهنجارى‌­هاى اجتماعى ا­ست. مثل دزدى، جيب‌برى، بزه‌كارى، الكل، مواد مخدر، تجاوز، قتل و… كه هر يك از اين‌ها خود به زير مجموعه‌­هاى ديگرى تقسيم می­گردند، و هركدام به ­واسطه­ عوامل مختلف، رشد و نمو می­نمايند. بررسى علل و ريشه­ يابى عوامل گوناگون ناهنجارى‌­هاى اجتماعى، بحثى مفصل و طولانى ا­ست كه نزاع خيابانى يكى از جلوه­‌هاى آن است.

در نزاع­‌هاى خيابانى جان آدميان، اين ارزشمندترين موهبت الهى، در دست­هاى حماقت ­آميز، توهم، تعصب، غروركاذب، خشمِ­ آنى، قرص‌هاى روان­ گردان و… چون بازيچه‌اى قرار گرفته و به سوى نابودى می­رود. نزاع‌هاى خيابانى، سرگرمى و تفريح نيستند; واقعى هستند; خيلى واقعى. نزاع خيابانى، به عنوان نوعى ناهنجارى اجتماعى در گروه وقايع ­جنايى و كيفرى دسته­ بندى می­شود و عملى خلاف عُرف، شرع و قانون است، مثل اعتياد، شرب خمر، مواد فروشى، مزاحمت نواميس، دزدى، سرقت مسلحانه، آدم­ربايى و…

این نوشته را به اشتراک بگذارید!

درباره نویسنده: افشین طباطبایی

افشین محمدباقر طباطبایی (دکتری روانشناسی ورزش) مربی و مدرس کهنه‌کار کاراته (سایکو شی‌هان - رنشی)، نویسنده و پژوهشگر مسایل اجتماعی - روانشناختی - ورزشی (هنرهای رزمی) - مشاور - سخنران - مربی مهارتهای زندگی.

2 دیدگاه

  1. برخورد با مهاجمان - مدیر ذهن دی ۲۱, ۱۳۹۴ در ۱۲:۵۱ ب.ظ - پاسخ

    […] سازه­ بنيادين هر واقعه­ خشن و درك و آگاهى، در تشخيص وضعيت و راه‌هاى نظارت و… […]

  2. مهاجم و خلافکار - مدیر ذهن دی ۲۱, ۱۳۹۴ در ۴:۳۴ ب.ظ - پاسخ

    […] نزاع خيابانى، غيرقابل پيش­‌بينى، غيرقابل برنامه‌­ريزى، بدون قوانين نوشته شده و پيرو بسيارى متغير نامعلوم است. ازاین­رو ضمانت اجرايى چندانى ندارد; پس از آن پرهيز كنيد. خطر نزاع خيابانى، عين بازى «رولت روسى» است; در اين بازى گلوله‌اى درون خشاب شش­لول گذاشته آن را مى‌چرخانند، سپس لوله­ تپانچه را روى شقيقه قرار داده و ماشه را مى‌­كشند، احتمال شليك يك بر شش است، شش خانه خالى و فقط يكى از آن­ها پُر است. […]

دیدگاهی بنویسید

آدرس ایمیل شما منتشر نمی شود.