اراذل و اوباش خيابانى، آخر و عاقبت خوشى ندارند. هر قدر هم گردنكش، قُلدر و بزن بهادر و قمه به دست باشند، روزی مغلوب کسانی زرنگتر از خودشان میشوند; تازه اگر شانس داشته باشند; وگرنه جنازهشان را در خرابه و گوشه دور افتادهاى خواهند يافت يا به دست قانون و عدالت قصاص و مجازات خواهند شد. موضوع درگيرى و نزاع خيابانى، همانند هر سوژه و مبحث ديگرى ملزومات و قوانين خاص خود را دارد. نزاع خيابانى تابع ادبيات ويژهاى است; الفباى مخصوصى دارد; چهارچوب و محدوده و عملكردهايى دارد; حتى اگر نانوشته باشد.
درگيرى و نزاع خيابانى، موضوعى فراتر از قدرت بدنى، مهارت فنى، جرأت و شهامت است. نمیتوان اذعان كرد كه نزاع خيابانى از هيچ قانونى پيروى نمیكند، بلكه آن جا هم قوانينى هست، فقط شرايط بازى تفاوت دارد. اینجانب، به عنوان مربى كاراته، در طول ساليان دراز آموزش، افراد زيادى را مشتاق يادگيرى و به دست آوردن مهارتهاى لازم براى درگيرى و نزاع ديدهام و هميشه از ایشان سؤالى پرسیدهام كه چرا قصد وارد شدن به شرايطى احمقانه، نفرت انگيز، خطرناك، پست و خلاف قانون را دارند؟
نزاع خيابانى كار بىفرجامى است، ربطی به فنون هنرهای رزمی ندارد. ورود به اين فاز، جز دردسر و ناراحتى، زخمى شدن، حتى مرگ و نابودى، چيزى به همراه ندارد و اگر پيروزى و غلبه بر اراذل حاصل شود، تازه سر و كارتان با قانون و دادگاه و پليس خواهد بود. نزاع خيابانى حاصلی جز درد، محنت و بدبختى، ندارد. درگير شدن در يك نزاع، كار افراد ناقصالعقل و كم هوش است. در نزاع، جنبههاى خوب و مثبت وجود ندارد و فقط زشتى، پليدى و نفرت، بدى و رنج، قسمت میكنند.
گستاخى و خشونت، نشانه قدرت نيست
كلاهبردارى از عدهاى آدم شريف و درستكار، كار سختى نيست بلكه كلاه گذاشتن بر سر آدمهاى دغل و هفت خط، بسيار دشوار است. كسى كه تقلب و تمارض میكند بهتر میتواند در يك مبارزه برنده شود. در خيابان، مبارزه رودرروى شرافتمندانه معنى ندارد. افرادی که در دعواهاى خيابانى شرکت میکنند، اغلب دغلباز و «نامردند»، آنها شرافتمندانه نمىجنگند، از پشت سر، با بطرى يا چماق، به سر مىكوبند، به پستى حمله كرده و چاقو مىزنند و …
نزاع خيابانى، جنگ سامورايىها نيست كه بر اساس آموزش اطیل فنون بوجیتسو رودررو و چشم در چشم، شرافت و شجاعت و دليرىشان را به تقابل بكشانند. نزاعهاى خيابانى، بر قوانين مبارزاتى هنرهاى رزمى هم استوار نيست تا بتوانيم براساس مهارتهاى شخصى از پس اراذل برآييم. شايد هم ممكن باشد، ولى درصد پيروزى بسيار اندك و ناچيز است. سفارش ما، مربىهاى هنرهاى رزمى، به همه، در كلاسهاى آموزشى کاراته و دیگر سبکهای رزمی و جاهاى ديگر، پرهيز از درگيرى و دور شدن از افتادن به دام نزاع و زد و خورد است.
تازه، نكته مهمى كه سواى تمام نكات بالا، اشاره به آن واجب است، فشار آدرنالين ناشى از بروز ترس و بالا رفتن ضربان قلب در ثانيههاى اول قبل از درگيرى است. اوباش خيابانى چون قواعد بازى را میدانند و به اصطلاح «كاركشته»اند، مشكل آدرنالين ندارند، ولى رزمىكارانى كه صرفا تجربه مبارزه باشگاهى و مسابقهاى دارند، قطعاً در شرايط سرشار از ترس و استرس نزاع خيابانى، دچار پىآمدهاى فلج كننده آدرنالين میشوند.
هرچقدر هم كه گردن كلفت، قد بلند، زورمند، رزمىكار، عضلانى، محكم و نترس باشيد، باز در بازى نزاع خيابانى، تازهكار و آماتور هستيد و شانس پيروزىتان ضعيف خواهد بود. هميشه قدرت بدنى و مهارت فيزيكى، در آستانه يك بحران و درگيرى، چاره ساز نيست، بلکه يك تدبير و سياست و حركتى صحيح بر مبناى تصمیمی درست، بهترين کار خواهد بود.
هنرهاى رزمى، كسى را گردن كلفت و قُلدر بار نمىآورد. قُلدرى در مصایب و سختىها و زيروبمهاى زندگى، معنى مىيابد. نشانه توانايى اين است كه چگونه بيانديشيد تا بر بحران و رويدادى ناخواسته در مسیر زندگی، عاقلانه غلبه کنید، به شکلی که آسيب و شكست كمترى بر شما وارد شود، وگرنه درگيرى خيابانى كارى عبث و احمقانه است.
نزاعهاى خيابانى، همچون ديگر ناهنجارىهاى اجتماعى است. مثل دزدى، جيببرى، بزهكارى، الكل، مواد مخدر، تجاوز، قتل و… كه هر يك از اينها خود به زير مجموعههاى ديگرى تقسيم میگردند، و هركدام به واسطه عوامل مختلف، رشد و نمو مینمايند. بررسى علل و ريشه يابى عوامل گوناگون ناهنجارىهاى اجتماعى، بحثى مفصل و طولانى است كه نزاع خيابانى يكى از جلوههاى آن است.
در نزاعهاى خيابانى جان آدميان، اين ارزشمندترين موهبت الهى، در دستهاى حماقت آميز، توهم، تعصب، غروركاذب، خشمِ آنى، قرصهاى روان گردان و… چون بازيچهاى قرار گرفته و به سوى نابودى میرود. نزاعهاى خيابانى، سرگرمى و تفريح نيستند; واقعى هستند; خيلى واقعى. نزاع خيابانى، به عنوان نوعى ناهنجارى اجتماعى در گروه وقايع جنايى و كيفرى دسته بندى میشود و عملى خلاف عُرف، شرع و قانون است، مثل اعتياد، شرب خمر، مواد فروشى، مزاحمت نواميس، دزدى، سرقت مسلحانه، آدمربايى و…
[…] سازه بنيادين هر واقعه خشن و درك و آگاهى، در تشخيص وضعيت و راههاى نظارت و… […]
[…] نزاع خيابانى، غيرقابل پيشبينى، غيرقابل برنامهريزى، بدون قوانين نوشته شده و پيرو بسيارى متغير نامعلوم است. ازاینرو ضمانت اجرايى چندانى ندارد; پس از آن پرهيز كنيد. خطر نزاع خيابانى، عين بازى «رولت روسى» است; در اين بازى گلولهاى درون خشاب ششلول گذاشته آن را مىچرخانند، سپس لوله تپانچه را روى شقيقه قرار داده و ماشه را مىكشند، احتمال شليك يك بر شش است، شش خانه خالى و فقط يكى از آنها پُر است. […]