شيوه‌هاى دفاع از خود

دليل پيوستن خيلى‌­ها، به باشگاه­‌هاى مختلف هنرهاى ­رزمى، فراگيرى شيوه‌‌هاى دفاع از خود در برابر مهاجمان است. غالب افراد، به دنبال يادگيرى فنون و شيوه‌هاى دفاع شخصى واقعى هستند، ولى آيا در عمل، پس از گذشت چند سال، هنرجو قادر به دفاع از خود در برابر مهاجم خواهد بود؟ آيا ممكن است يك هنرجوى حرفه­اى هنرهاى­ رزمى در خيابان مغلوب چند ولگرد شود؟

هيچ تضمينى براى پيروزى يك رزمی­‌کار در يك رويارويى خشن فيزيكى وجود ندارد. ضمانتی وجود ندارد فردى كه كمربند سياه دارد یا سال­‌ها هنرهاى­ رزمى تمرين كرده، شيوه‌هاى دفاع از خود را بلد است، بتواند در يك موقعيت اضطرارى، بر مهاجمی خیابانی غلبه کند. ممكن است نوجوانى ۱۶ ساله که در تاريكى شب کمین کرده، به سادگى مرد ۴۰ ساله­ رزمى­‌كارى را، با ضربه­ چماق از پاى درآورد. يا در ازدحام بازارى شلوغ، فرد مهاجمى با چاقو به قهرمان كاراته­ جهان، زخم وارد نمايد، بدون اين­كه حتی قهرمان متوجه شود.

بسيارى از فنون دفاع شخصى، شيوه‌هاى دفاع از خود، نبرد تن به تن، در مجموعه­ تعليمات هنرهاى­ رزمى، نهفته و موجود است، ولى چگونگى به­ كار بردن و استفاده از آن­ها، در باشگاه‌هاى رزمى، به هنرجويان آموزش داده نمى­شود. به هنرجوها توصيه مى­شود از درگيرى فيزيكى، خيابانى و خشن با افراد شرور، لات و اراذل، خوددارى و پرهيز كنند.

ولی واقعيت، چيز ديگرى است. اكثر حوادث مُنجر به تجاوز، قتل، سرقت و… توسط فردی گنده­تر و قوى­تر نسبت به قربانی، (دختر يا بچه) انجام مى­پذيرد. وظيفه­ى اصلى   مربى­هاى هنرهاى­رزمى، آموزش و ياد دادن شيوه­هاى برخورد و دفاع از خود در برابر چنین افرادى­ مى­باشد.

يكى از راه­ها، گريختن است ولى اگر نتوان فرار كرد چه؟ چه­ چيزى، مى­تواند معيار برترى يك زن­ جوان، يا پسرى نوجوان، در برابر حمله و تهاجم فردى شرور و متجاوز باشد؟

وزن در مبارزه­‌هاى رودرروى دو نفره، نقشى اساسى بازى مى­كند (در كشتى يا جودو، وزن، عامل مهمى در برترى محسوب مى­گردد). تجربه و مهارت، عامل مهم ديگرى در هر مسابقه و رويداد ورزشى است. هرگز  خردسالان با بزرگسالان مسابقه نمی­دهند؟ يا زن در برابر مرد. چون هنرهاى­ رزمى، به اهداف دوستانه و مُصلحانه مى­نگرد و نظر به ­گسترش و پيشبرد مكارم برتر اخلاقى دارد. براى همين، جلوگيرى از وارد شدن آسيب و بروز خطر، در بیش­تر مسابقات سبک­‌های مختلف رزمی اصل مهمى است. ولی در شيوه‌هاى دفاع از خود موضوع حفظ سلامتی است.

با شيوه‌هاى دفاع از خود در يك ­رويارويى حقيقى خشن، امكان مغلوب شدن فردی بزرگسال، توسط دخترى نوجوان و يا پسرى خردسال هم وجود دارد و غيرممكن نيست، اما در تمرينات باشگاهى و مسابقه، هدف شيوه‌هاى دفاع از خود گرفتن امتياز در برابر حريفى هم طراز است; نه فردى مهاجم و خشن.

تصور كنيد كسى يقه­ شما را گرفته با خشونت هر چه تمامتر تکان تكان‌تان داده، تهديد و فحاشى كند; «مى­زنمت، مى­كشمت، له­‌ات مى­كنم و…» هردو دست­تان آزاد است; كف دست‌ها را بالا آورده رو به حريف گرفته و از او مى­خواهيد كه آرام باشد و به شما آسيبى نرساند. اكثر افراد به نوعى تسليم مى­شوند، فقط فكر اين هستند كه از دست او نجات يابند. در صورتی­‌ که اگر آشنا به هنرهاى­ رزمى هم نباشيد، به راحتى می­توانید طرف را مغلوب كنيد; چگونه؟

وقتى كسى يقه يا گردن­تان را گرفته و با خشم و غضب تهديد مى­كند، به خاطر داشته باشيد كه هر دو دست شما آزاد است. اگر كيف يا چيز ديگرى به­ دست داريد آن را رها كرده، دست­تان را بالا بياوريد، بالاتر از آرنج‌هاى او و به جاى اين­كه التماس كنيد، با همه­ قدرت و قوت با كف ­دست، مشت يا انگشت خود به صورت، دماغ يا چشمش بكوبيد. با اين ضربه مهاجم غافلگير خواهد شد. حتى يك دختر جوان در برابر مردى درشت هیکل، با ضربه يا خراش ناگهانى به صورتش، می­تواند فرصت نجات خود را فراهم کند.

آزاد بودن دست‌ها، امتياز ويژه­‌اى محسوب مى­شود. ضربه­ ناگهانى مشت، كف­ دست و خراش ناخن به صورت، دماغ يا چشم مهاجم، ناخودآگاه او را مجبور مى­سازد شما را رها كند. در اين لحظه با يكى دو ضربه­ ديگر به پشت سر و دماغش، او را ناكار كرده و از مهلكه بگريزيد.

خانم‌­ها مى­توانند از پاشنه­ كفش، نوك تيز كليد، براى ضربه زدن به نقاط حساس سر و گردن و صورت مهاجم بهره بگيرند، فقط يادتان باشد، بر ترس خود غلبه كنيد، چرا كه: ترس، عامل اصلى شكست و مغلوب شدن خواهد بود