بسيارى از فنون دفاع شخصی و آموزههاى سبكهاى مختلف هنرهاى رزمى، (كاراته، كونگفو، جودو، آيكيدو، تكواندو و…)، مبتنى بر روشهاى آموزش سنتى از استاد به شاگرد، هستند. هنرهاى رزمى از بسيارى جنبهها مفيد و سودمند است; روحيهى فرد را بالا مىبرند، قدرت بدنى هنرجو را افزايش مىدهد، چربىهاى اضافه را مىسوزاند، هنرجو را منضبط و منظم مىکند، نكات با ارزشى در امور اخلاقى و اجتماعى به هنرجو یاد میدهد و…
در هنرهاى رزمى، بيشتر به تكنيكهاى پرتابى، چرخشى، پرشى و… مىپردازند، غافل از اينكه در يك درگيرى ناخواسته و رويارويى با اوباش، استرس و هراس، موجب بالا رفتن آدرنالين خون، كند شدن حركات و درنتيجه بى مصرف شدن اكثر تكنيكها و فنونى مىگردند كه در دوجو (باشگاه) و مسابقه كاربرد دارند.
فنون و روشهاى تعليمى هنرهاى رزمى، قبل از قرن بیستم در قرون ۱۸ و ۱۹ شكل گرفتهاند. زمانى كه فضای جامعه، روابط اجتماعى، نوع برخوردها، تنشها و درگيرىها، شكل و شيوهاى متفاوت با امروز داشتهاند، هنرهاى رزمى در خفا تمرين مىشد و سلاحهاى مورد مصرف ساده و ابتدايى بودند.
در يك رويارويى واقعى، كه خطر جانى وجود دارد، نمىتوان تنها به فنون باشگاهى یا فنون دفاع شخصی، تكيه كرد. با اين همه كسى كه سالها در يكى از رشتههاى رزمى تمرين کرده، نسبت به فردى عادى، شانس بسيار بيشترى در دفاع از خود را دارد. آموزشهای كلاسيك رزمى لازم هستند، اما براى دفاع شخصى كافى نيستند
درگذشته استادان بزرگ رزمى، فنون فلج كننده، كُشنده و مخرب دفاع شخصى را به شاگردان خود ياد نمىدادند، اين فنون به صورت راز نزد آنها يا تنى چند از نزديكان شان باقى مىماند. در گذر ايام، بسيارى از اين تكنيك ها گم شده و به دست هنرجويان امروزي نرسيده است.
فنون دفاع شخصى بايد ساده، عملى و در شرايط آدرنالين، به سرعت قابل استفاده و در عين حال مؤثر باشند با اين وجود فراموش نكنيد در هر نوع برخورد فيزيكى، كسى كه سالها تجربه تمرينات رزمى دارد، قطعاً نسبت به فردى عادى، در شرايط برتر و بالاتری میباشد.
مغلوب كردن سه يا چهار مهاجم لات و شرور خيابانى، با فنون دفاع شخصی كار غيرممكن و نشدنى نيست، اما به شرايط و عوامل زيادى بستگى دارد. هيكل مهاجمان، قصد و نيتشان، قدرت بدنى، سلاحى كه در اختيار دارند، آيا جنايتكارند يا دزد يا معتاد… و دهها مولفه ديگر كه از عوامل تعيين كننده خواهد بود.
زندگى واقعى با صحنههاى فيلمهاى سينمايى متفاوت است. در فيلمهاى هاليوودى، هنرپيشه و قهرمان فيلم، چند نفر را بدون از نفس افتادن و خسته شدن از پاى درآورده و بر همگى غلبه مىكند. اما در گوشه تاريك خيابانى خلوت، رو در رو شدن با چند ولگرد لات، رذل و شرور، احياناً مسلح به چاقو يا قمه، موضوعی جدى و خطرناك است كه ربطى به فيلمهاى سينمايى ندارد.
رودررويى با چند مهاجم خشن، كار سادهاى نيست، استادان رزمى به اين امر آگاهند. تضمينى بر پيروزى وجود ندارد. مبارزه باشگاهى با فنون دفاع شخصی با درگيرى و نزاع خونین خيابانى، دو موضوع كاملا متفاوت و جدا از هم هستند.
[…] مفهوم واقعی شیوه دفاع شخصى قدری پیچیده است. راستش را بخواهید، هنرجویان رزمی در […]