تمرینات کیوکوشین

در تمرینات کیوکوشین در هر جلسه تمرین، بسته به ظرفیت و رده­ی هنرجویان، به موضوعات مختلفی پرداخته می­شود. این موارد بسته به نظر استاد و شرایط زمانی و مکانی تفاوت دارد. ولی در کل به دو گروه اصلی تقسیم می­شود که هر گروه نیز مشتمل بر مجموعه­‌ای از تمرینات است. در ادامه به اختصار به شرح هرگروه می­پردازیم.

۱- نرمش

قبل از هر حرکت تکنیکی، بدن ورزشکار باید به ­خوبی گرم شود. همان­گونه که قبلا گفتیم، مویرگ‌های تاندون‌ها و مفصل­‌ها با نرمش و به آرامی، در اثر حرکت، باز می­شود و خون در آن­ها جریان پیدا می­کند. ضربان قلب بیشتر شده و در اثر جاری شدن خون بیشتر در اطراف تاندون‌ها و سطح عضلات، دمای بدن نیز بالا می­رود و همه­ شرایط برای انجام حرکات سنگین­تر، مهیا می­گردد. شیوه­ نرمش در تمرینات کیوکوشین به همان روش سنتی و کلاسیک، بهترین و کامل­ترین نحوه­ گرم کردن بدن است که به اصطلاح از نوک انگشتان پا، تا سر، همه­ مفاصل و تاندون‌­ها را بدون استثنا با کمی فشار و نرمش گرم می­کنیم.

۲- تکنیک­‌های استاندارد

این تکنیک­ها معمولا بعد از اتمام نرمش، همان­طور که هنرجویان درصفوف مرتب ایستاده‌اند، صورت می­پذیرد. به این­گونه که استاد نام تکنیک را می­گوید و چهار شماره از اینچ، نی، سان و شی می­شمارد و همه­ کلاس تکنیک را تکرار می­کنند. بعد از گفتن واژه­ ((کتا)) (Keta) توسط مربی، هنرجویان کیای کشیده، و سپس مربی شروع به شمردن اعداد به ژاپنی از یک تا ده با صدای بلند کرده و کلاس هم با هربار اجرای محکم تکنیک، کیای پرقدرتی می­کشند. بسته به سطح هنرجویان، مربی، هر تکنیک را از بیست تا چهل بار می­شمارد. در تمرینات کیوکوشین بالاترین درجه کلاس نیز می­تواند در حین اجرا با فریاد کشیدن و گفتن ((هی شورای)) بقیه­ افراد حاضر در کلاس را تشویق کند تا با قدرت بیشتر تکنیک‌ها را اجرا کنند. در این گروه تمرینی، ضربات دست، دفاع‌های دست، انواع شوتوها تکنیک‌های پا، از جلو، پهلو و عقب، همگی تمرین می­شوند. کیای کشیدن و با قدرت کافی، تکنیک را انجام دادن از ضروریات دراجرای این تمرین است. ترتیب صحیح اجرای تکنیک‌ها را برای شما می­نویسم.

میگی سانچین داچی: سیکن جودان زوکی، سیکن چودان زوکی، سیکن آگوچی، اوراکن شومن اوچی، اوراکن سایواوچی، اوراکن هیزواوچی، تتسویی گانمن اوچی اوچی، تتسویی گانمن سوتواوچی، جودان اوکه، سوتواوکه، اوچی اوکه، گدان بارای، اوچی اوکه گدان بارای.

یانجکو، کیباداچی: شیتازوکی، سیکن مواشی چودان، سیکن مواشی جودان، هیچی آته جودان، هیچی آگه اوچی، هیجی اوروشی اوچی، فشار کف دست‌ها.

میگی سانچین داچی: شوتومواشی اوکه، شوتوساکاتسواوچی، شوتواوچی کومی، شوتوهیزواوچی، شوتوگانمن اوچی اوچی، شتوتوگانمن سوتواوچی، شوتوگدان بارای، هایتواوچی اوچی، هایتو سوتواوچی.

فودوداچی: چرخش کمر از راست به چپ ده بار و برعکس، دست­‌ها به یقه، اسکات ده­ بار.

یانجگو، هیدرای زنکوتسوداچی: مایی که آگه

میگی زنکوتسوداچی: مایی که آگه

فودوداچی: کین­‌گری، مایی‌گری چودان، مواشی‌گری گدان، مواشی‌گری چودان، مواشی‌گری جودان، اوچی مواشی‌گری، سوتومواشی­‌گری، اوراموشی، کاکاتوگری، هیزاگری.

یانجگو – فودوداچی: یوکوکه آگه، کانستوگری، یوکوگری چودان، یوکوگری جودان، اوشیروکین‌گری، اوشیروگری چودان.

یانجگو، هیداری زنکوتسوداچی: شتواوکه کیاکوزکی.

۳- کی­‌هون

 اویاما می­گوید: ((برای یاد گرفتن یک زبان، اول باید حروف آن زبان و صداها را یاد گرفت، سپس کلمه‌­ها و واژه‌ها را آموخت، بعد اقدام به ساخت جملات کوتاه و تمرین برروی آنان کرد و در آخر با تکرار زیاد جملات، می­توان به ­راحتی گفتگو کرد. اگر کاراته را به یک زبان تشبیه کنیم تکنیک‌ها حروف هستند، کی‌هون‌ها کلمه­‌ها هستند کاتاها جمله­ هستند و در نهایت کومیته یعنی گفتگو و توانایی صحبت کردن و محاوره به این زبان است.)) این نظریه­ اویاما را یک­بار دیگر مطالعه کنید و به مفهوم آن بیاندیشید. اجرا و تمرین تکنیک‌های مختلف و ترکیب آن­ها با یکدیگر برروی داچی‌های مختلف را کی‌هون گویند.

تنوع کی‌هون­‌ها خیلی زیاد است (مانند کلمه­ یک زبان) و مربی با فکر و اندیشه  می­تواند از ترکیب تکنیک­‌های مختلف، کیهون‌های متنوعی از ساده تا پیشرفته ابداع کند. حرکت روی داچی­‌های مختلف و مواته کردن، موجب فشار دایم و مستمر روی پاها و باسن است. عضلات مختلف در داچی‌های مختلف، تحت فشار قرار دارند و مانند این­ست که به­ وسیله­ وزنه، آن­ها را زیر فشار بگذاریم و به­ عنوان نمونه وقتی روی داچی ((زنکوتسو)) به­ شکلی صحیح نشسته­‌اید، یعنی زانوی جلو شکسته و زانوی عقب کامل صاف باشد، فشار زیادی روی عضله­ چهار سرزانو، دوقلوی ساق، سرینی کپل‌ها، تاندون آشیل و عضلات کف پا وارد می‌­آید. داچی‌های دیگر نیز، به همین شکل قابل بررسی هستند. مواته کردن با باسن، تمرین بسیار مناسبی برای عادت کردن به استفاده از عضلات سرینی جهت شوک در ضربات می­باشد. در تمرینات کیوکوشین برای مبتدیان نیز حرکت مداوم روی داچی و رفت و برگشت، تمرین خیلی خوبی جهت آموزش در اختیار گرفتن وزن و مرکز ثقل­شان است. در این جا چند نمونه از تکنیک­‌های ترکیبی را (کی‌هون) از ساده تا پیشرفته برای­تان می­آورم. خود شما با کمی حوصله و دقت به ­راحتی قادر به ساختن کی‌هون­‌های جدیدی خواهید بود.

۱- زنکوتسوداچی؛ جودان اوکه، کیاوزوکی، سه رفت، مواته و سه برگشت دوباره مواته.

۲- زنکوتسوداچی؛ مایی­‌گری چودان، جودان اوکه، کیاکوزوکی، سه رفت و مواته.

۳- زنکوتسوداچی؛ گدان بارای، جودان اوکه، هیجی جودان ( همه با یک دست)، کیاکوزوکی، سه رفت و مواته.

۴- زنکوتسوداچی؛ مایی­‌گری و مواشی‌گری، یانجگو، کیباداچی، هیجی اورشی اوچی، سه رفت و مواته.

۵- زنکوتسوداچی؛ اوراکن شومن اوچی، هیجی جودان، تستویی گانمن اوچی اوچی، گدان بارای، اوچی اوکه (همه به یک دست)، کیاکوزوکی، سه رفت و مواته.

۶- کوکوتسوداچی؛ مایی‌گری، شوتومواشی اوکه، موروتوزوکی، سه رفت و مواته.

۷- کوکوتسوداچی؛ مایی­‌گری، شوتومواشی اوکه، موروتوهایتواوچی اوچی، کیاکو هیجی جودان، مایی­ هیجی جودان سه رفت و مواته.

۸- زنکوتسوداچی؛ یوکوگری، کیباداچی، گدان­ بارای، کیاکوزوکی، سه رفت و مواته.

۹- زنکوتسوداچی؛ اوچی مواشی­‌گری، اوچی اوکه، کیاکوزوکی، سه رفت و مواته.

۱۰- کیباداچی؛ سوتومواشی، گدان­ بارای، حرکت به زنکوتسو، جودان اوکه، کیاکوزوکی، مواته کیباداچی.

در تمرینات کیوکوشین هزاران گونه­ متفاوت از کی‌هون‌­های ترکیبی را با کمی فکر می­توانید ابداع نمایید. کی‌هون‌ها را می­شود در شیوه‌­های متعدد اجرا کرد: سمبون مواته = سه رفت و برگشت، سمبون ساگاری= سه رفت و عقب کشی، گایتن سمبون مواته= سه رفت چرخشی و برگشت، گایتن سمبون و گایتن ساگاری= سه رفت چرخشی و چرخشی عقب کشی. می­توانید کی‌هون‌هایی را به­ صورت دایره‌­ای، در جا بزنید. یعنی؛ یکی از پاهای­تان ثابت باشد و با حرکت حول محور آن پا، تکنیک اجرا کنید.

مانند هی‌داری زنکوتسوداچی که پای عقب (پای راست) ثابت می­ماند. با چرخش نود درجه به ­طرف راست بدن- گدای بارای می­کنید و با حرکت به طرف جلو و زدن اوی زوکی، دوباره در هی‌داری زنکوتسو قرار می­گیرد. منتهی با نود درجه اختلاف جهت و سپس همین حرکت را دوباره تکرار کنید. در نهایت در دچار جهت راست، پشت، چپ و جلو گدان بارای اوی زوکی را اجرا کرده‌­اید. بعد می­توانید پاها را عوض کرده و در جهت عکس نیز کی‌هون را تمرین کنید. به ­راحتی می­توانید تکنیک­‌های زیادی را در این ترکیب بگنجانید.