موارد آزمون کمربند سیاه کیوکوشین (دان ۳ تا ۵)

موارد آزمون کمربند سیاه کیوکوشین (دان ۳ تا ۵)

مربی برای ارتقای درجه­ یک هنرجو باید در جلسات تمرین، او را زیر نظر بگیرد و به  همه­ زوایای کار او توجه کند. اصلی­ترین و اساسی ­ترین موضوعی که یک کاراته ­کا باید به­ طور ناخودآگاه به آن مسلط باشد، تعادل است. هنرجوی کاراته بسته به تجربه و در گذر سالیان و بالا رفتن تجربه، چگونگی حفظ وزن و مرکز ثقل بدنش را خواهد آموخت.

در راه رفتن عادی، ما اول حرکت می­کنیم بعد وزن­مان را به ­دنبال حرکت پا، به جلو منتقل می­نماییم، ولی در جابه­ جایی­ های کاراته (داچی ها) وزن بدن هم­زمان با جلو رفتن پا منتقل می­شود. یعنی حرکت بدن و جابه­ جایی وزن یا گرانیگاه به­ طور همزمان و باهم است. در حالات عادی حرکت و جابه­ جایی وزن به ترتیب اول و دوم­اند. یعنی؛ وزن با تأخیر جابه­ جا می­شود. موضوع چیزی نیست که بتوان در زمانی کوتاه و یا با دستورالعمل به هنرجو آموزش داد. تسلط بر حفظ مرکز ثقل بدن، نیاز به زمان و تمرین مداوم دارد. حرکت در کی­ هون­ های مختلف، تمرین مرتب و مداوم تکنیک و کاتا به مرور باعث ملکه شدن این تسلط توسط ناخودآگاه ذهن می­شود.

دان­ سه: مواد آزمون­ های قبل و…

حداقل سه سال تمرین مداوم و حضور کامل در باشگاه از تاریخ ارتقاء قبلی، صلاحیت اخلاقی و اجتماعی او باید مورد تأیید مربی و نمایندگان مسئول قرار گیرد. باید به وضوح درباره­ کیوکوشین کاراته – فلسفه کیوکوشین- اهداف معنوی آن و… توضیح دهد. تکنیک­ های کیوکوشین را به تفصیل تشریح کند. باید حکم مربی­گری داشته و حداقل به­ عنوان کمک مربی سابقه­ فعالیت رسمی داشته باشد. باید درک و دانش کاملی از بونکای تمام کاتاها دارا باشد.

نمایش:

۱- اجرای سه نوع ضد حمله بعد از تکنیک سوتو مواشی ­اوکه.

۲- اجرای سه نوع ضد حمله بعد از تایسوکو هارایاگه­ اوکه.

۳- اجرای سه نوع حمله بعد از تکنیک ­ها­یسوکو­اوکه.

سه­ گونه جاخالی (ساباکی) و ضد حمله به دنبال آن.

سه دفاع و ضد حمله در برابر:

۱- سوتو هی­ کاکه کوزوشی= حریفی که شانه و گردن­تان را از جلو در بازوی خود قفل کرده.

۲- اوچی هی کاکه کوزوشی= حریفی که شانه و گردن­تان را از پشت در بازوی خود قفل کرده.

۳- شوتو اوروشی کوزوشی= ضربه شوتو که به­ طرف سر شما پایین می­آید.

۴- شوته­ اوروشی کوزوشی= ضربه­ شوته­ (کف دست) رو به پایین می­آید.

۵- شوته­ سوتو کوزوشی= ضربه شوته­ (کف دست) به طرفین.

ایستادن: نمایش و توضیح کاملی از هر داچی و گامائه.

تشریح فیزیکی دلایل فنی مورد استفاده آن­ ها به­ صورت کتبی و یا شفاهی هنگام آزمون توسط داوطلب.

کومیته: پانزده مبارزه­ یک ­تا یک­ و نیم دقیقه. (هنرجو بیشتر مبارزات با درجات پایین­تر را باید ببرد).

کاتا: سی ­ان­ چین- سی­ پای – کان­ کو- سوشی­ هو.

دان­ چهار: موارد آزمون­ های قبلی و…

حداقل چهار سال تمرین مداوم و کامل از درجه قبلی داشته باشد، به­ صورت مکتوب اندیشه و نظر خود درباره کاراته و آن­چه در مدت چهار سال تمرین بر او گذشته را ارایه دهد. از طرف نماینده سازمان یا رییس سبک در منطقه یا در کشور معرفی شده باشد. همه تکنیک­ ها را در حد رضایت شورای فنی اجرا کند. تمام مراحل دان ۱ و ۲ و ۳ را بلد باشد. فنون درخواستی توسط کمیته فنی را به­ درستی انجام دهد. باید مربی یک باشگاه بوده، یا درحد یک مربی به پیشبرد سبک کمک و یاری کرده باشد.

استقامت: سیکن سی عدد – پنجه سی عدد – پشت دست سی عدد- پرش از روی کمربند سی عدد – شکم سی عدد – یک دقیقه بالانس – یوکوتوبی­ گری با پای چپ و راست.

کاتا: اجرای خوب و مورد قبول تمام کاتاها، پینان­ ها را به­ صورت «تاته» و «اورا» انجام دهد. بونکای تمام کاتاها را بداند. توضیح و تشریح علمی و فنی و

هرچه سن هنرجو بالاتر رود از تعداد کومیته های آزمون کم میشود. مثلا یک فرد ۵۰ ساله ۵ کومیته و ۶۰ ساله ۲ کومیته در حد توان باید انجام دهد.

دان­ پنج:

حداقل پنج سال تمرین- مشارکت مفید و فعال در سبک- مدرک داوری و مربی­گی داشته باشد. حتماً مربی یک باشگاه باشد. مدرک داوری بین­ المللی و دیپلم سازمان جهانی را داشته باشد. شخص شناخته شده در جامعه­ کاراته، چه از نظر فنی، اخلاقی و سابقه فعالیت بوده و مورد تأیید نماینده سازمان و مسوول سبک باشد. دان پنج صرفاً به ­وسیله رییس سازمان و یا نایب رییس او و طی آزمون به افراد واجد شرایط فوق اهداء می­گردد.

دراین­جا باید اضافه گردد، برخی اوقات از طرف رییس سازمان  به­ کسانی دان بدون آزمون به دلایل خاصی داده می­شود. ارزش و اعتبار آن دان با دان­ های دیگر تفاوتی نمی­کند. در زمان خود اویاما هم چنین رسمی بود، و امروزه نیز گاها به هنرجویانی شاخص دان اهدا می­شود.

آزمون­ های دان پنج به بالا شرایط خاصی دارند که معمولا شامل هرکسی نمی­شوند و فقط به­ افرادی برجسته و ویژه تقدیم می­گردد.