موارد آزمون کمربند قهوه ای در کیوکوشین

موارد آزمون کمربند قهوه ای در کیوکوشین

مربی برای ارتقای درجه­ یک هنرجو باید در جلسات تمرین، او را زیر نظر بگیرد و به  همه­ زوایای کار او توجه کند. اصلی­ترین و اساسی ­ترین موضوعی که یک کاراته ­کا باید به­ طور ناخودآگاه به آن مسلط باشد، تعادل است. هنرجوی کاراته بسته به تجربه و در گذر سالیان و بالا رفتن تجربه، چگونگی حفظ وزن و مرکز ثقل بدنش را خواهد آموخت.

در راه رفتن عادی، ما اول حرکت می­کنیم بعد وزن­مان را به ­دنبال حرکت پا، به جلو منتقل می­نماییم، ولی در جابه­ جایی­ های کاراته (داچی ها) وزن بدن هم­زمان با جلو رفتن پا منتقل می­شود. یعنی حرکت بدن و جابه­ جایی وزن یا گرانیگاه به­ طور همزمان و باهم است. در حالات عادی حرکت و جابه­ جایی وزن به ترتیب اول و دوم­اند. یعنی؛ وزن با تأخیر جابه­ جا می­شود. موضوع چیزی نیست که بتوان در زمانی کوتاه و یا با دستورالعمل به هنرجو آموزش داد. تسلط بر حفظ مرکز ثقل بدن، نیاز به زمان و تمرین مداوم دارد. حرکت در کی­ هون­ های مختلف، تمرین مرتب و مداوم تکنیک و کاتا به مرور باعث ملکه شدن این تسلط توسط ناخودآگاه ذهن می­شود.

کمربند کیو ­۲ (قهوه ­ای): مواد آزمون­ های قبل و…

حداقل زمان تمرین از درجه قبل صد و بیست ساعت است. هنرجو باید یک کومیته­ رو پیشرفته و ماهر شده باشد. انتظار می­رود تکنیک­ های دست او از کیفیت بسیار مطلوب و قابل قبولی برخوردار باشد. هنرجو هنوز فرصت رسیدگی و اصلاح فنون پا و کاتا را دارد.

دست: هیراکن­ زوکی (جودان- چودان)- هیراکن­ اوروشی ­اوچی- هیراکن ­مواشی ­اوچی- های­سوکو اوچی ­هایتو­اوچی.

دفاع: کوکن ­اوکه (جودان- چودان- گدان)- چودان ­هایتواوچی ­اوکه.

پا: توبی ­مایی­ گری- توبی­ نی­ دان­ گری- توبی­ یوکوگری، توبی ­مواشی­ گری.

گوهان­ گری: (پای راست جودان­ مواشی­ گری/ پای چپ جودان ­اوشیرومواشی­ گری/ پای راست جودان گری/ پای چپ جودان ­مواشی­ گری/ و پای راست جودان­ اوشیرمواشی­ گری).

کاتا: پینان­ یون- یان­تسو.

کومیته: براساس نظر مربی( حداقل هفت مبارزه­ یک دقیقه­ ای).

توانایی آموزش یک جلسه تمرین را باید دارا باشد. (نرمش – کی­ هون).

استقامت: سیکن پنجاه عدد- شنا روی پنجه بیست عدد- شکم صد عدد- اسکات پنجاه عدد- پرش از روی کمربند بیست عدد.

کمربند کیو ­۱ (قهوه ­ای خط): موارد آزمون­ های قبل و…

حداقل زمان تمرین از درجه قبل صد و پنجاه ساعت است. هنرجو باید نشانه ­های پیشرفت گسترده و تسلط بر تکنیک­ های سخت­تر را به نمایش بگذارد. او باید بتواند درک خود از فلسفه­ی کاراته را شرح دهد.

دست: ریوتوکن­زوکی(جودان- چودان- گدان)- ناکایویی ­ایپون­کن(جودان- چودان) اویایو­بی ­ایپون­کن (جودان- چودان)- توهواوچی- کی­کواوچی.

دفاع: کاکه­ اوکه (جودان و چودان)- هیزااوکه.

تکنیک­ های ترکیبی (در کومیته داچی):

۱- اوچی ­مواشی­ گری (با پای چپ) چرخش به جلو (گایتن).

۲- جودان ­مواشی گری (با پای چپ) عقب­ کشی (ساگاری).

۳- جودان ­اوشیرو مواشی ­گری (با پای چپ) چرخش به جلو (گایتن).

۴- اوشیرو مواشی­ گری (با پای راست) چرخش به عقب (گایتن ساگاری).

۵- جودان ­مواشی­ گری (با پای راست) رو به جلو.

کاتا: پینان­­ گو- تایکیوکوسوگوکی ­یون- جوجی کاتا (با یک پا مواشی­ گری و اوشیرو مواشی­ گری).

کومیته: براساس نظر مربی، (حداقل هشت مبارزه یک دقیقه ­ای).

استقامت: سیکن شصت عدد- شنا روی پنجه سی عدد- شکم صد عدد- اسکات پنجاه عدد- پرش بیست عدد.

کی­ هون کاتا:

زنکوتسوداچی:

۱- مایی­ گری- گدان­ بارای- کیاکوسوکی.

۲- مایی ­گری- اوچی ­اوکه- کیاکوسوکی.

۳- گدان­ بارای-اوچی ­اوکه، سوتواوکه- جودان ­اوکه- مای­ته­ سوکی (هر تکنیک با یک دست).

۴- جودان ­اوکه- سوتواوکه- اوچی ­اوکه- گدان­ بارای- مای­ته­ سوکی (هر تکنیک با یک دست).

۵- گدان­ بارای- اوچی­ اوکه- سوتواوکه- جودان ­اوکه-کیاکوسوکی (دفاع­ ها با یک دست).

۶- جودان ­اوکه- سوتواوکه- اوچی­ اوکه-گدان ­بارای- کیاکوسوکی (دفاع ­ها با یک دست).

۷- مایی­ گری- مواشی­ گری- یوکوگری- با یک پا به جلو.

۸- مواشی­ گری- مای­ی گری- با یک پا به جلو.

۹- مایی­ گری- اوشیروگری- با یک پا به جلو و پشت.

۱۰- ضربات شوتو از اول مواته شوتو گدان بارای هر تکنیک روی یک زنکوتسوداچی.

۱۱- ضربات شوتو از آخر مواته شوتو گدان بارای هر تکنیک روی یک زنکوتسوداچی.

کوکوتسوداچی:

۱۰- اوچی ­اوکه، مای­ مایی گری، کیاکوسوکی.

۱۱- شوتو مواشی­ اوکه، مای­ مایی­ گری، چودان­ کیاکوسوکی، زنکوتسو به کوکوتسو به زنکوتسوداچی.