مبارزات کیوکوشین و جذابیت آن

با توجه به محبوبیت و جذابیتی که کیوکوشین کاراته در همه جای دنیا دارد، این­ جاذبه هنگامی بیش­تر احساس می­گردد که می­ دانیم در مبارزات کیوکوشین استفاده از تکنیک­ های مجاز برای گرفتن امتیاز «ایپون Ippon» و پیروزی بر حریف نسبت به دیگر سبک­ های کاراته، کار دشواری ا­ست.

در عالم کیوکوشین اگر کاراته ­کایی مهارت فنی زیادی در غلبه بر حریف داشته باشد،  مورد تحسین قرار می­گیرد، شاید این موضوع کمی عجیب به نظر برسد، کسی که با قدرت زیاد انسان دیگری را از پا درمی­ آورد چرا باید تشویق ­شود؟ درحقیقت بین خشونت و «بودو» مرزی باریک و ظریف وجود دارد. پس علت چیست که کیوکوشین این­قدر محبوب و مورد توجه است؟ هدف از تمرینات کیوکوشین، پرورش دادن روحیه ­ای قوی و محکم با بدنی سالم است تا هنرجو را قادر به یک زندگی سالم و طولانی بنماید. یکی از مهمترین تفاوت­ های کیوکوشین با ورزش ­های دیگر این است که هر کسی می­تواند از بچگی تا پیری آن را تمرین کند.

ایپون  Ippon

چه چیزی سبب می­شود که مردم کیوکوشین را این­قدر جدی بگیرند؟ چه چیزی ما را به آن جذب می­کند و باعث رضایت­مان می­شود؟ هرشخصی برای این سوالات جواب خاص خود را دارد، اما  چیزهای مشترکی نیز وجود دارد. طی مطالعات صورت گفته بر روی مقالات و مصاحبه­ هایی که با هنرجویان این رشته­ انجام شده، نشان داده است که جدای از هیجان و ترسی که در دیگر ورزش ­ها هم می­توان تجربه کرد، در کیوکوشین ذهن انسان پویا و فعال اس

اکثریت بر این باورند که کیوکوشین یادگیری مداومی­ است که در راه جست­وجوی تربیت فردی از طریق تمرینات خشک و زاهدانه به­ دست می­ آید. اهمیت موضوع به خاطر این است که فعلی که در انگلیسی برای آن استفاده می­شود « تمرین کردن»Traininig  یا «یادگیری» است و نه فعل Play به معنای «بازی کردن یا اجرا». این تفاوت جزیی، در فرهنگ دیگر ورزش ­ها شاخص می­ باشد. وارد شدن به «کیکو» Keiko (تمرین سخت) به ­معنای تخصص یافتن در چیزی از طریق تکرار کردن آن و تحمل تمرینات خشک و خشن می­باشد. فعل بازی کردن یا اجرا نمودن، اغلب اشاره به ورزش و دلالت بر شکل خاصی از لذت یا سرگرمی دارد، اما تاکید بر مفهوم پشتکار داشتن برای دستیابی به سطح بالاتری از «سطوح انسانیت» فرد است.

درنتیجه گفتن جمله­ «من کیوکوشین بازی می­کنم» اشتباه خواهد بود. شاید جدابیت کیوکوشین، ریشه در احساس رضایت ذهنی و فیزیکی بی­ حد و حصری داشته باشد، که هنرجو از طریق تلاش و پشتکار و شکستن محدودیت­ های طاقت فردی به ­دست می­ آورد، ولی شادی و شعف تقریبا غیرقابل ­وصفی که پس از کسب امتیاز یک ایپون Ippon کامل حس می­شود، نیز عامل دیگری در ایجاد این جاذبه است. حتی کسی که این ضربه­ موفقیت­ آمیز به او زده شده، احساس احترام و رضایت می­ کند و هیچ شرم یا انزجاری به­ دلیل شکست نخواهد کرد.

 شین ­جی­ تای  Shin- Gi – Tai

تماشاچیان نیز وقتی یک ایپون Ippon موفق را مشاهده کنند، خوشحال می­شوند و مانند این است که در حال تماشای یک کار هنری زیبا هستند. بعضی افراد پس از اجرای این ایپون کامل که از هماهنگی هم ­زمان ذهن، تکنیک و جسم (شین- جی- تای Shin- gi- tai) به دست آمده پر از شور و هیجان می­گردند. اگر چه ایپون کامل به­ راحتی به ­دست نمی ­آید، اما هدف آن همیشه در اذهان باقی می­ ماند.

کیوکوشین­ کایان به هنگام حمله دایم از اهمیت «تم» tame (اندوختن جرات و روحیه)  و «سوته» Sute (تصمیم به رفتن) آگاهی می­یابند. این حمله با روحیه ه­ای بالا و مطمئنا با تردید و دودلی و نه با فریاد کشیدن برای فشار بر حریف همراه است. هیچ عقب ­نشینی یا سُستی اراده به هنگام حمله وجود ندارد و حمله با هماهنگی کامل جسم و روح تکمیل می­ گردد. این نوع «کیکو» را (تمرین) را نمی­توان به تنهایی انجام داد و در آن ماهر شد. اولین گام ضروری حضور حریفی حرفه ­ای­ست که به خوبی با شما تمرین کند. «شین­ جی­ تای» « Shin- gi- tai» هم ­زمانی و انطباق ذهن، جسم و تکنیک می­باشد.

«نقطه­ اوج ایپون کامل را می­توان یکی از هدف­ های غایی و نهایی بودو به­ شمار آورد»

در کیکو Keiko، هنرجو جسما و ذهنا رودررو با حریف قرار می­ گیرد و بعد بدون این­که حتا فکر عقب­ کشی را بکند به مبارزه با او می­پردازد. برخورد بین دو حریف نیاز به تمرکز بالا و تمایل به انجام آن همراه با ایمان و باور کامل دارد، و هیچ حس پشیمانی نباید همراهش شود. حضور همه­ این عوامل برای رسیدن به ایپون کامل  Ippon واجب است.

یکی از اصول بسیار مترقی که در ذات مبارزه کیوکوشین وجود دارد، خودداری از دامنه حمله به حریفی ا­ست که آسیب دیده یا ضعف نشان می­ دهد. اگر حریف از ضربه فرار کند یا به پشت بچرخد، حریف روبرو دست از حمله برمی­دارد. به حریفی که زمین بخورد، نباید حمله کرد. بیش از حد نیاز به حریف ضربه نمی­ زنند. هنگام مبارزه­؛ دو حریف به چشم­ های هم نگاه می­ کنند، از قدرت و جسارت یکدیگر نیرو میگیرند و شجاعت و شهامت را به حریف مقابل انتقال می­دهند. به جسم یکدیگر احترام می­گذارند و از ضربات خطرناک و غیر استاندارد استفاده نمی­کنند. اگر بازیکنی ضربه­ خطا و غیرقانونی بزند، امتیاز منفی می­گیرد و در نهایت از مسابقه اخراج می­شود.

 مبارزه به­ شیوه­ سلحشوران

احترام گذاشتن به پیش­کسوتان، داوران و حریف از جمله اصول اولیه­ هر مسابقه محسوب می­شود. هدف، نابود کردن و خُرد کردن نیست، مبارزه­ ای شجاعانه، انسانی، صادقانه با حفظ ضوابط مد نظر است. مبارزات کیوکوشین خیلی شبیه به شیوه­ جنگجویان سامورایی­ است. دو حریف در مبارزات حرکات فریب کارانه، خُدعه­ آمیز، و ریاکارانه به­ کار نمی­برند. رودررو، چشم در چشم با مشت­ های گره کرده و شهامتی درخور، با وقار و غرور، شرافتمندانه با هم می­جنگند. دو مبارز در فضایی خالی از دشمنی،  شهامت را به همدیگر انتقال می­ دهند و قدرت، پایداری و درستی را از هم یاد می­گیرند.

دو حریف، قصد برنده شدن به هر قیمتی را ندارند و خواهان بُردن با حفظ اصول اخلاقی هستند. و در هر شرایطی احترام گذاشتن (تعظیم کردن، اوس دادن)، تواضع و فروتنی از شاخص ­های یک کیوکوشین­ کا(بودوکا) است.