کتاب قاب عکس

Product Description

کتاب قاب عکس

مخاطب: همه افرادی که می خواهند کتاب های رمان و داستان بخوانند.

نام کتاب:  قاب عکس

نویسنده: افشین طباطبایی

انتشارات: افزار

نوبت چاپ: اول ۱۳۹۳

مشخصات محصول: کتاب چاپی در قطع رقعی، در ۳۴۳ صفحه، جلد سلفون مات

موضوع: رمان و داستان فارسی

ویراستار: حجت اله ایزدی

طراح جلد: یاسین محمدی / آتلیه افراز

قیمت پشت جلد:  ۱۹۸۰۰ تومان

مقدمه

خنده ای نمکی کرد . از روی مبل بلند شد و گفت : « بیا عکس ها رو ببینیم .»

درباره ی هر عکس توضیح کامل می خواست. محل، آدم ها، شخصیت ها و از این چیزها : « چقدر عکس عروس و داماد هست؟ »

« اولیش پدربزرگ و مادر بزرگم اند.»

« این قاب خالی چیه ؟»

دوروبرم را نگاه کردم : « جای عکس عروسی بارانه ! »

آه تلخی کشید : « طلاق زن رو می شکنه ! »

…….

توصیه  :  لطفاً داستان را بدون عجله و با حوصله بخوانید !

برف پاکن ها از پس باران برنمی آمدند. حواسم چهارچشمی به جلو بود. معلوم نبود این همه آب از کجای آسمان سرازیر شده بود. وسط بزرگراه چمران باران شروع شد هر چه بالاتر آمدم شدت گرفت بعد از پل مدیریت دیگر سیل آسا شد. براساس اخبار رادیو بیشتر نقاط کشور هوا بارانی بود. اما بعید می  انستم کویر خبری از باران باشد اخبار هواشناسی که تمام شد رادیو ترانه ی ایران ایران محمد نوری را پخش کرد.

راهنما زدم تا از اتوبان نیایش بپیچم توی سعادت آباد سربالایی خروجی خلوت بود. دنده را دو کردم . پاترول مثل شیر غرید و بالا رفت . همه جا سیاه بود. نور چراغ های هالوژنی در قیر هوا گم می شد. ناگهان دو زن جلوی پاترول سبز شدند. محکم کوبیدم روی ترمز ، ماشین ایستاد. سرعت نداشتم وگرنه می زدم بهشان، پشت سرم هم خوشبختانه ماشینی نبود یک آن ترسیدم.

زیر بغل یکی از آنها عصا بود. در سمت راست را باز کردند. دختران جوانی بودند.

–          آقا ببخشید : می شه ما رو تا بالای میدون کاج ببرید؟

قطرات درشت باران مثل دوش حمام روی سر دخترها می ریخت.

–          خواهش می کنم : بفرمایید !

هر دو هفت قلم آرایش داشتند، البته با آن همه آب روی سر و کله اشان حرف دیگری بود. اول دختر پاشکسته سوار شد و نفر دوم پشت سرش بالا آمدند.در را پشت سرشان بستند مطمئن بودم صندلی خیس میشه چون هر دو به اندازه ی کافی خیس هستند.

دو خانم جوان که سوار شدند صدای رادیو را کم کردم، دنده را جا زدم و گفتم : « نزدیک بود بزنم بهتون ، چرا یک دفعه پریدید وسط خیابان ! ؟ »

دختر پاشکسته گفت : « یک جا مهمان بودیم هر چی منتظر آژانس شدیم نیومد دیگر خسته شدیم آمدیم سر خیابان ، شاید یک آدم خیر پیدا شود و ما را هم به خانه برساند.»