ثمرات اوس

 تلفظ واژه‌ی (OSU) با تأکید بر صدای «اُو» می­باشد. بعضی­‌ها به خطا آن­ را «اوش» (OOSH) تلفظ می­­کنند. در دوجوهای کیوکوشین کاراته، اوس، به جای کلمات زیادی به­ کار می­رود: سلام، بله، چشم، انجام می­دهم، ببخشید، خداحافظ، سعی می­کنم، خیلی خوب و… هنرجوی کاراته هرگز در جواب ارشد یا مربی نمی­­گوید: «خیلی خوب» و… فقط از واژه­‌ی «اوس» استفاده می­کند.

کاراته­‌کاها باید کوشش کنند، تا روح استقامت و پشتکار (اوس) را گسترش دهند. مصمم و با اراده به درجات بالاتر و دیگر هنرجویان، ادب و احترام روا دارند و در زندگی عادی هم همین­طور باشند. برای پیدا کردن بدنی قوی، ذهنی هوشیار و روحی لطیف باید به میل و خواست خود، تمرینات فشرده و سخت روزمره را انجام داد. تحمل و ظرفیت ما خیلی زیاد است. شاید دل­مان بخواهد تمرین را متوقف کرده و رها کنیم. ولی، بهتر است صبور باشیم، خود را باور کرده و راه پیشرفت و ترقی را ادامه دهیم. گذشت زمان، فشار تمرینات سنگین، باعث می­شود به خودمان احترام گذاشته و افتخار کنیم. به اهمیت وجود با ارزش خود  بیش­تر پی برده و در همین راستا به دیگران هم (خانواده، دوستان و…) احترام و ادب روا داریم.

هنگام ورود و خروج از «دوجو» تعظیم کرده و اوس می­گوییم. به وقتی که صرف کرده‌ایم، به عرقی که ریخته‌­ایم، به حرمت خود، احترام گذاشته و افتخار می­کنیم. آن­جا، جایی­­ است که جسم و روح و ذهن ما رشد کرده، اعتماد به ­نفس و شهامت‌مان را بالا برده و توانایی رویارویی با جنبه­‌های خوب و بد زندگی را، به ما عطا کرده است.

مؤثر بودن در زندگی خود و دیگران محصول شخصیت و منش و بینش است، نه ثمر‌ه‌ی قواعد و مقررات. ما نمی­توانیم به تنهایی اوضاع و شرایط پیرامون خود را تغییر دهیم، اما  می­توانیم از طریق کسب عادت­‌ها و روش‌های جدید یا تغییر الگوهای ذهنی، در دراز مدت مؤثر بودن را بیاموزیم و آن را در وجود خود، نهادینه کنیم. تعلیمات و تمرینات دشوار کاراته، به تغییری بنیادی و پایدار در ما خواهد انجامید.

نخستین ثمره‌ی کاراته: احترام به خود و اعتماد به ­نفس بیش­تر است. در این صورت دیگر خود را قربانی اوضاع و شرایط روزگار نمی­پنداریم و تلاش می­کنیم بر رویدادهای پیرامون­ مسلط شویم. دومین ثمره‌ی کاراته: افزودن کیفیت روابط با دیگران است. زیرا هرچه میزان احترام به خود و اعتماد به نفس ما قوی­تر باشد، به همان میزان برای دیگران، احترام بیش­تری قایل خواهیم بود. سومین ثمره­‌ی کاراته: ایجاد انگیزه و روحیه دادن به دیگران است. چهارمین ثمره­‌ی کاراته: ایجاد خلاقیت، شادی و اشتیاق برای آموختن و یادگیری و پیدا نمودن نگرش‌های جدید می­باشد.

در این دنیای پرهیاهو، برای رسیدن به آرامش، باید بتوانیم به ندای درونی خود توجه کنیم. در وجود همه‌­ی ما، تمنایی عمیق و ابراز نشدنی هست که اگر آن ­را تشخیص دهیم به عظمت خود، پی­ خواهیم برد. وقتی صدای خود را یافتیم و متوجه شدیم که حق انتخاب داریم و  می­توانیم مطابق ندای درون خود، رفتار کنیم، احساسی از رضایت و خرسندی در ما به­ وجود می­آید و تمام توان­مان را صرف انجام هرچه بهتر آن خواهیم کرد.

این قدرت کشف صدا و ندای درون، قدرتی است که روح­ اوس به ما می­دهد، اوس به ما کمک می­کند استعدادها، امتیازات و ارزش­ های گران­قدر خود را باز شناسیم و باز تولید کنیم. اوس، ما را به ندای درون می­رساند و جوهره­‌ی وجود را صیقل داده و جلوه‌ی زیبای آن را آشکار می­سازد.