نقاط حساس چه هستند؟
«محلى كه در اثر فشار يا ضربهاى كوچك، درد زيادى به شخص وارد مىكند». بحثهاى زيادى، بين كارشناسان و تحليلگران هنرهاى رزمى، دربارهى نقاط حساس وجود دارد. بسيارى معتقد به كارگيرى نقاط حساس هستند، گروهى ديگر، آن را بىثمر و تنها در چارچوب باشگاه، قابل قبول و عملى مىدانند. اگر به نظريه هر دو گروه توجه كنيم، درمىيابيم كه پشت ظاهر آنها، يك عامل مشترك وجود دارد: «يافتن راهى بهتر برای عملىتر شدن دفاع شخصى». موضوعى كه بیشتر هنرجویان هنرهاى رزمى به دنبال آن هستند.
يكى از نقاط ضعف تمرینات غالب سبکهای رزمى، نیاموختن چگونگی مقابله با آدمهاى قوىتر، گردن كلفتتر و سريعتر است. البته در دوران آموزش هر هنرجویی به قدری توانايى مبارزه، ضربه مشت و ضربه پا دست پیدا میکند، ولى گاهى حريف و مهاجم، خيلى بزرگتر و قوىتر از ما است، پس چه بايد كرد؟ بايد راهى براى برترى و تفوق بر او پيدا كنيم; يعنى روشی كه بتوانيم مهاجمى قوىتر، بزرگتر و سريعتر را از پا درآوريم. براى اين منظور نياز به فنون و تبحرى داريم، تا کسی كه تحت تأثير مواد مخدر، الکل و… قرار دارد يا روانى است را مغلوب کنیم.
«علم و دانش نقاط حساس (Pressure Points) بر همين اصل تكيه دارد و معتقد است كه با شناسايى نقطههاى آسيبپذير بدن مهاجم، و زدن ضربهاى به جا، درد فلجكنندهاى به او تحميل نماييم. همانگونه كه گفته شد، خيلىها نقاط حساس را باور ندارند و يك مشت، يا يك ضربه پا را عملىتر و ثمربخشتر مىدانند».(كتاب به قلب نقاط حساس)
ضربه به دماغ، گلو، بيضه، چشم و… از جمله مواردى است كه قطعاً منجر به درد مىگردد. شناسايى نقاط حساس و آسيبپذير بدن، و ضربه زدن به آن نقاط، در مواقع ضرورى، بسيار موثر است. البته شرايط روحى را كه منجر به بالا رفتن آدرنالين مىشود را نبايد فراموش كرد.
نظريهاى قديمى در هنر جنگ و نظامىگرى مىگويد: «از جايى به دشمن حمله كن كه متوجه آن نيست يا دفاعی ضعيف دارد». در بحث دفاع شخصى و مقابله با مهاجمى شرور، بايد حمله و ضربه به قسمتهاى آسيب پذير او مد نظر باشد. بيشتر افراد، مراقب نقاط آسیب پذیر، مثل چشم، دماغ، بيضه، و شکم هستند، ولى، نقاط حساس بسيار زياد ديگرى هست. كه در صورت زدن ضربهاى صحيح به آن جا، درد شدیدی به مهاجم میشود.
نقاط حساس روى، چانه، شقيقه، ميان ابرو، پشت گوش، ساعد، بازو، ساق پا و خیلی جاهاى ديگر. در صورت شناخت درست، با زدن ضربهاى به جا، شوكى ناگهانى و دردى فلج كننده به حريف يا متخاصم وارد مىشود كه موجب بى هوشى، زمين خوردن، از كار افتادن و حتى در پارهاى موارد مرگ وى خواهد شد.
در يك درگيرى از بسيارى نقاط حساس، به عنوان نوعى روش دفاع واقعى، مىتوان استفاده كرد. در تمرينات كلاسيك، بايد از زدن ضربه به آن نقاط جداً پرهيز نمود. خطرناك و مرگآور بودن اين نقاط، باعث مىگردد بسيارى از استادان از آموزش و نشان دادن آنها، به هنرجويان تازه كار خوددارى كنند. بعضى از اين نقاط حساس، روى بدن انسان آنقدر خطرناك هستند كه ضربه زدن به آنها درصورت شناخت و آشنايى كافى، بى درنگ منجر به فلج شدن و از كارافتادن حريف و يا حتى مرگ وى مىگردد.
يك بار ديگر جمله قبل را به ياد آوريد: «از نقطهاى به حريف حمله كنيد كه كمترين پوشش و حفاظت را از آن مىكند»
مهاجم يا با پا ضربه مىزند و يا دستش را جلو مىآورد تا به شما آسيب برساند. نود درصد مواقع، مهاجمان براى حمله از بازو و دست استفاده مىكنند. دست و بازوى باز شدهمهاجم، منطقه آسيب پذير و نقطه ضعف او محسوب مىگردد، به شرطى كه بدانيد به كجاى دست او ضربه بزنيد. يعنى در واقع نقاط ضعف و حساس آن را بشناسيد. اگر ضربه به جا و درست وارد شود، از شوك لحظهاى، تا فلج آنى و درد ناگهانى را براى او به همراه خواهد داشت.
0 دیدگاه