شیوه دفاع شخصى

شیوه دفاع شخصى :

هنرهاى رزمى، فلسفه و مكتبى فراتر از فنون و تكنيك‌هاى فيزيكى است. مهارت‌هاى فردى و عملى، بخش كوچكى از دانش هنرهاى رزمى محسوب میشود. هنر رزمى، مثل استخرى بزرگ و پر آب است كه هم میتوان  شيرجه زده و به كف استخر رفت و هم امكان شنا در قسمت كم عمق و باقى ماندن روى سطح آب هست،بستگى به توانايى، تجربه و دانش شما دارد كه به چه ميزان و براى چه موردى از آن استفاده نماييد. به طوركلى، هنرهاى رزمى میتواند بسته به سطح توقع و نظر عميق و كامل باشد و يا سطحى و ساده.

شیوه دفاع شخصى (دفاع شخصى بخشى از فلسفه عميق و گسترده كاراته و هنرهاى رزمى محسوب میشود) به چند مرحله متوالى، با تأثيرات متفاوت دسته‌بندى میشود. در هر مرحله، مهارت‌ها، شيوه‌ها و مجموعه گسترده‌اى از دانش‌ و آگاهى‌هاى دفاعى رفتارى و واكنش‌هاى مناسب، وجود دارد. يادگيرى، دستيابى و رسيدن به هر يك از آنان در حقيقت مرحله‌اى بر تجربه عملى مى‌افزايد و درصد ايمنى فرد را در برابر خشونت، بالا خواهد برد.

غالب سبک‌های رزمی ادعا دارند شیوه دفاع شخصى آنان استثنایی است. این­گونه نظرات، بحثی بدوی و نپخته است و معمولا بین افراد خام و ساده­ لوح و کم  تجربه­ سبک‌های گوناگون رواج دارد و استادان واقعی و مربیان دانشمند، وارد چنین زمینه‌هایی نمی­شوند.

درک مفهوم واقعی شیوه دفاع شخصى قدری پیچیده است. راستش را بخواهید، هنرجویان رزمی در رؤیا و عالم خیال، لااقل برای یک­ بار هم که شده، فکر جدال با چند نفر مهاجم شرور و قاتل در تاریکی شب، در گوشه­‌ای دور افتاده و قلع و قمع کردن­شان و غلبه بر آنان را با استفاده از فنون رزمی، از سرگذرانده و یا می­گذارنند. در عالم واقع، چنین اتفاقی نادر و کمیاب است. بیش­تر باشگاه‌های رزمی و هنرجویان، آشنایی با این دست از ناهنجاری­‌های اجتماعی ندارند. استادان به­ طور مداوم شاگردان خود را به افتادگی، ادب و پرهیز از خشونت ترغیب، تشویق و راهنمایی می­کنند. دفاع شخصی در شرایط مختلف معنا و مفهوم متفاوتی دارد.

در سال‌های اخیر بین خانم‌ها ترس رو به رشدی نسبت به اشرار و مهاجمان خیابانی پدید آمده است. شاید یکی از دلایل گرایش به باشگاه‌های رزمی، همین احساس وحشت باشد! البته کسانی که می‌پندارند، کلاس‌­های هنرهای رزمی دکان کاسبی است، شرایط حساب نشده­ خشونت در اماکن خطرناک را حتی با یادگیری شیوه دفاع شخصى نمی­دانند.

در حقیقت امر موضوع فنون و توان جسمی مشکل اصلی در مواجهه با تهاجمات غیرمنتظره از جانب اشرار و سارقان نیست، بلکه احساس ترس و وحشت ناگهانی، که به بالا رفتن آدرنالین خون و در نتیجه تضعیف روحیه منجر می­شود مطرح است. تمرینات کلاسیک رزمی طی سالیان متمادی، ضربات مشت و پا، تحمل درد و سختی و فشار بیش از توان به هنگام تمرین، منجر به آبدیده شدن هنرجو و بالا رفتن توان جسمی ­اش می­گردد. هرچه بر سال­های تمرین افزوده شود، میزان اعتماد به ­نفس، صلابت روح و استقامت در برابر ضربه، افزایش یافته و در مقابله با مهاجمان موجب کاستن از جسارت اشرار خواهد شد. بالا بردن اصول روانی و ثأثیر مستقیم آن بر فنون و تکنیک‌ها و برخوردهای رو در رو بالاتر و ارزشمندتر از هرنوع ترفند و حیله­ رزمی است.