تمرینات کاراته

تمرینات کاراته

در جهان پُرهیاهو و سرشار از رقابت­ امروزي، سرعت پارامتری مهم و حیاتی در کلیه­ امور و برنامه­‌ریزی‌های انسان است. چگونه می­توانیم ذهن خود را از تنش‌ها و فشارهای روانی وارد برآن آزاد کنيم و در مسیر يك زندگی سالم و راحت به گرایش‌های مثبت انسانی بپردازیم؟ چه­ طور می­توانیم خود را از دست عصبیت‌های ناشی از مشکلات رها سازيم، انسان بهتری شويم و بر پیچیدگی­‌های زندگی غلبه نماییم؟

با تمرینات کاراته‌، می­توانیم روحیه­ سعی و تلاش را در خود تقویت­ کنیم و قدرت بُردباری و تحمل­مان را افزایش داده و تسلیم ناامیدی‌ها نشویم و كوشش کنیم تا بیش­تر مشکلات خود را آن­چنان­ که، در شان یک انسان سالم است، حل و فصل­ کرده و از خود احساس رضایت­ كنيم. ما با کاراته‌دو زندگی می­کنیم، از آن درس مـــی­گیریم و  بخش عمده­ای از تحولات ذهنی و فکری خودمان را مـدیون آن می­دانیم.

کاراته‌دو، نیایش جسم است. راهي­ عرفانی به سمت عزت نفس و صیقل و جلای روح. حالتی را در نظر بگیرید که هنرجوی کاراته‌دو­ در برابر استاد سر را پایین می­افکند و ادای احترام می­کند. كاراته‌كا در كوران تمرينات بايد به جايي برسد كه خود را جزئی ببیند در برابر حقانیت حق و شمعی در برابر آفتاب هستی. رسیدن به این مقصود هدف تمرینات کاراته است.

کاراته­ واقعی مسیر حرکت انسان بر مبنای تناوری اندیشه و قدرت ذهن اوست. انسان اشرف مخلوقات است و شرافت خلقت او؛ خوب فکرکردن و درست و انسانی عمل نمـودن مـی­بــاشد. همـه­ بنیان­گــذران کاراته‌دو انسان‌های مُصلحی بوده‌­اند كه در جهت تعالی روحانی انسان فکر می­کرده‌­اند و آرزوی عزت نفس بشر را داشته‌­اند.

کاراته با احترام و تواضع شروع می­شود، ادامه می­یابد و پایان می­گیرد

همه­ نیت و مقصود تمرینات کاراته، تربیت انسان­‌هایی با فرهنگ، متکی به­ نفس و از همه مهم­تر، متواضع و افتاده است، انسان­‌هایی عاری از غرور و تکبر و خصلت‌های منفی و پلشتی، انسان‌هایی با درجــات اخــلاقی بالا و شخصیت مثبت و والا و برتر و سرآمد. چنین افرادی در هرجامعه‌ای شاخص هستند. احترام گذاشتن به دیگران، به خصوص بزرگترها، در کاراته امری مهم و سنتي واجب است كه در همه­ شئون زندگی و اجتماع هم جایگاهی نیکو و ارزشمند دارد.

در کلاس‌­های کاراته، افراد از هر گروه اجتماعی و سنی که باشند، یکسان هستند. همگی لباس سفید (دوگي) می­پوشند، پا برهنه هستند و هر چیزی از قبیل ساعت، انگشتر و… را از خود دور می­کنند و تنها تفاوت­شان با یکدیگر رنگ کمربندها است که نشان از تجربه و سطح علمی و معنوی آنان در تمرینات کاراته دارد. هر شخصی در دوجو (باشگاه محل تمرین) باید به درجات بالاتر از خود احترام بگذارد.