آزمون کمربند در کیوکوشین (نارنجی و آبی)

آزمون کمربند در کیوکوشین (نارنجی و آبی)

مربی برای ارتقای درجه­ یک هنرجو باید در جلسات تمرین، او را زیر نظر بگیرد و به  همه­ زوایای کار او توجه کند. اصلی ­ترین و اساسی ­ترین موضوعی که یک کاراته­ کا باید به­ طور ناخودآگاه به آن مسلط باشد، تعادل است. هنرجوی کاراته بسته به تجربه و در گذر سالیان و بالا رفتن تجربه، چگونگی حفظ وزن و مرکز ثقل بدنش را خواهد آموخت.

در راه رفتن عادی، ما اول حرکت می­کنیم بعد وزن­مان را به ­دنبال حرکت پا، به جلو منتقل می­نماییم، ولی در جابه­ جایی­ های کاراته (داچی­ ها) وزن بدن هم­زمان با جلو رفتن پا منتقل می­شود. یعنی حرکت بدن و جابه ­جایی وزن یا گرانیگاه به­ طور همزمان و باهم است. در حالات عادی حرکت و جابه ­جایی وزن به ترتیب اول و دوم­اند. یعنی؛ وزن با تأخیر جابه ­جا می­شود. موضوع چیزی نیست که بتوان در زمانی کوتاه و یا با دستورالعمل به هنرجو آموزش داد. تسلط بر حفظ مرکز ثقل بدن، نیاز به زمان و تمرین مداوم دارد. حرکت در کی­ هون­ های مختلف، تمرین مرتب و مداوم تکنیک و کاتا به مرور باعث ملکه شدن این تسلط توسط ناخودآگاه ذهن می­شود.

کمربند کیو ۱۰ (نارنجی):

حداقل زمان تمرین از ثبت ­نام در «دوجو» سی ­ساعت. هنرجو باید چگونگی مشت کردن، دفاع و پرتاب پا را فرا گرفته باشد. تا زدن و جمع کردن لباس کاراته و گره کمربند را نیز همین­طور.

دست: اوی­ زوکی (گدان- چودان- جودان)- کیاکوزوکی (گدان- چودان- جودان)- موروتوزوکی (جودان- چودان- گدان)- اوراکن ­گانمن ­اوچی- آگواوچی.

دفاع: جودان ­اوکه (دفاع بالا رونده) گدان بارای (دفاع از بالا به پایین).

پا: هیزاگری (ضربه با زانو)- کین­ گری (ضربه به بیضه با روی پا)- مایی­ گری (ضربه با پنجه­ پا).

ایستادن: فودو­داچی (ایستادن آماده)- زنکوتسوداچی (ایستادن متمایل به جلو)- سان­چین ­داچی (ایستادن مثلثی).

کمربند کیو ۹ (نارنجی خط): تکنیک­ های قبلی و…

حداقل زمان تمرین از درجه­ قبلی سی ­ساعت. هنرجو باید قادر به اجرای فنون در زنکوتسوداچی و کوکوتسوداچی، در سه رفت و برگشت درحد قابل ­قبول باشد.

دست: اوراکن سایواوچی- شیتازوکی- هیجی­ آته (جودان- چودان) شوتوگانمن اوچی.

دفاع: چودان اوچی ­اوکه (دفاع از داخل به خارج)- سوتواوکه (دفاع از خارج به داخل).

پا: اوچی ­مواشی ­گری (لگد دورانی از داخل به خارج)- سوتو مواشی ­گری (لگد دورانی از خارج به داخل).

ایستادن: کوکوتسوداچی (ایستادن تمایل به عقب) موسوبی­ داچی (ایستادن معمولی با پنجه­ های باز) کیبا­داچی (ایستادن شبیه نشستن روی اسب پاها دو برابر عرض شانه ­ها باز است).

تنفس: نوگاری.

سمبون کومیته:

قدم اول: ضربه­ جودان­ زوکی و دفاع جودان­ اوکه. (سه رفت و سه برگشت با یک حریف).

قدم دوم: چودان ­زوکی و دفاع چودان­ سوتواوکه (سه رفت و سه برگشت با یک حریف).

قدم سوم: گدان­ زوکی و گدان­ بارای و ضربه­ کیاکوزوکی.

کاتا: تایکیوکوایچی- تایکیوکونی.

کی­ هون کاتا:

زنکوتسوداچی:

۱- جودان­ اوکه – کیاکوزوکی- سه رفت- مواته.

۲- گدان­ بارای- کیاکوزوکی- سه رفت- مواته.

۳- مایی­ گری­ چودان- جودان­ اوکه- کیاکوزوکی- سه رفت- مواته.

۴- مواشی­ گری ­چودان- اوچی­ اوکه- کیاکوزوکی- سه رفت- مواته.

کمربند کیو ۸ (آبی): مواد درجه ­های قبلی و…

حداقل زمان تمرین از درجه قبل چهل­ ساعت است. چون هنرجو با تکنیک­ های جدیدی آشنا می­شود از این­رو باید فرصت کافی برای تجربه و تحلیل و تمرین آن­ها را قبل از درجه­­ بعدی داشته باشد. عجول بودن در گرفتن درجه به بی­ تجربگی هنرجو می­ انجامد، میزان مهارت هنرجو مشخصاً در تعادل و سرعت حرکات او تجلی می­یابد.

دست: جون­زوکی- تاته ­زوکی- اوراکن ­هیزااوچی- اوراکن مواشی­ اوچی- شوتو ساکوتسواوچی.

دفاع: موروتو اوچی ­اوکه- گدان بارای و چودان ­اوچی ­اوکه.

پا: یوکوکه­ آگه- گدان مواشی­ گری- جودان مای­گری.

ایستادن: شی­ زن­ تای (داچی مبارزه) کومیته ­داچی.

کاتا: تایکیوکوسان.

کمربند کیو ۷ (آبی خط): مواد درجه ­های قبلی و…

حداقل زمان تمرین از درجه­ قبلی پنجاه ­ساعت است. بنیه­ جسمی و قدرت بدنی هنرجو در این مرحله باید افزایش قابل ملاحظه ­ای پیدا کرده باشد، به­ طوری­ که مربی آشکارا متوجه تغییر توانایی او بشود.

دست: تتسویی­ کومی­ کامی، تتسویی ­اورشی ­گانمن اوچی، تتسویی ­هیزواوچی، تتسویی یوکواوچی (جودان- چودان- گدان)- شوتو اوچی ­اوکه- شوتو ساکاتسواوچی­ کومی- شوتو هیزواوچی.

دفاع: شوتو مواشی ­اوکه (دفاع دورانی تیغه­ دست).

پا: چودان مواشی­ گری (لگددورانی از خارج با روی پا) کاکاتوگری (ضربه از بالا با پاشنه­ پا).

ایستادن: نکوآشی­ داچی (ایستادن پنجه گربه­ ای).

کاتا: پبنان ایچی.

کومیته: براساس نظر مربی.

کی­ هون کاتا:

زنکوتسوداچی:

۱- اوچی­ مواشی­ گری- اوچی ­اوکه- کیاکوزوکی- سه رفت- مواته.

۲- سوتو مواشی­ گری- سوتواوکه- کیاکوزوکی- سه رفت- مواته.

۳- مای­ که ­آگه- جودان ­اوکه- کیاکوزوکی- سه رفت- مواته.

کوکوتسوداچی:

۱- شوتو مواشی­ اوکه- سه رفت- مواته.

۲- شوتو مواشی­ اوکه- کیاکوزوکی- سه رفت- مواته.

سانچین:

دست چپ جلو- زدن بیست عدد زوکی قدرتی.