شوهاری

شوهاری کلمه­ ای است ژاپنی برای توضیح دادن پیشرفت و تکامل در آموزش هنرهای رزمی.

شو می­تواند دو معنی حفاظت کردن و اطاعت کردن را داشته باشد (Follow). هر دو معنی به گونه ­ای مناسب رابطه­ بین هنرجو و مربی (که باید مثل رابطه­ والدین و فرزندانش باشد) را توضیح می­دهد. هنرجو باید هرچه را مربی ارائه می­دهد، فرا گیرد. باید مشتاق یادگیری باشد و موافق با تمام اصلاح­ ها و انتقادهای سازنده. مربی باید هنرجو را همان­گونه که والدین از فرزندشان در دوران رشد مواظبت می­کنند. مراقبت کند. باید مراقب علایق هنرجو باشد و برای پیشرفت­ هایش وی را تشویق کند.

شو در ابتدا در یک روش قاطعانه تاکید می­کند تا هنرجو برای آموزش­ های آینده دارای پایه­ ای قوی گردد و تمامی هنرجویان (با توجه به تفاوت­ های موجود در ساختمان بدنی، سن و توانایی­ هایشان) به روشی یکسان تکنیک­ها را انجام دهند.

ها کلمه­ ای دیگر است به­ همراه دو معنی مناسب، رها کردن با خنثی کردن (Break away) بعضی وقت­ ها پس از رسیدن هنرجو به سطح کمربند سیاه، وی به دو راه متمایل می­شود. در یکی هنرجو از اصول اساسی جدا شده (و رهاتر و بیشتر به توسط خیال) شروع به اضافه کردن اصول به­ دست آمده از تمرین­ های اولیه به­ صورتی جدید می­کند. در روشی که تکنیک­ ها را اجرا می­کند، تک روی وی پدیدار خواهد شد. در مرحله­ عمیق ­تر او از تعالیم سخت مربی نیز جدا شده و شروع به سوال کردن و کشف کردن بیشتر، از میان تجربیات شخصی خود می­کند. این می­تواند در زمانی اتفاق بیفتد که تلاش­ های استاد را خنثی کند.

با پیشرفت سفر اکتشافی هنرجو، وی به طرح سوالاتی بی­پایان می­پردازد که همگی با چرا آغاز می­شوند. در این مرحله رابطه بین مربی و هنرجو مانند رابطه بین والدین و فرزند بالغ است. مربی چون یک استاد ماهر است و هنرجو ممکن است که برای دیگران، یک مربی باشد.

ری مرحله ­ای است هنرجو حالا دارای کمربند مشکی با درجه ­ای بالا است، از مربی جدا شده است و مجذوب تمام چیزهایی است که از آن­ها می­توانسته­ بیاموزد (Fluent) این بدین معنی نیست که مربی و هنرجو نمی­توانند از این رابطه داشته باشند. در حقیقت، تضاد کاملا طبیعی است، اما حالا آن­ها باید پیمان قوی­تری نسبت به گذشته داشته باشند، محکم­تر از پدربزرگ با فرزندش که حالا خود بچه دارد. ازاینرو، اکنون هنرجو کاملا مستقل است، وی گنج خود را ذخیره کرده است و شکیبایی مشورت با استادش را و توانگری در رابطه ­شان وجود دارد که از بین تجارب مشترک شان بر می­خیزد. اما هنرجو اکنون در حال آموختن و پیشرفت کردن از کشفیات خودش می­ باشد تا تعالیم مربی و حرکات خلاقانه­ اش را به نمایش می­گذارد. تکنیک­های هنرجو مهر شخصیت و منش وی را دارند

ری هم­چنین یک معنی دوگانه دارد. معنی دوم به معنی رها کردن است. حالا هنرجو بیشتر در جست­جوی استقلالش از مربی است و مربی باید وی را رها کند. شوهاری یک پیشرفت خطی نیست بلکه بیشتر شبیه دو ابری با مرکز یکسان می­باشد. بنابراین شو بدون ها و هر دو بدون ری می­توانند وجود داشته باشند.

بدین­سان اصول اساسی ثابت می­مانند، فقط با پیشرفت او طعم تکنیک­ های اجرا شده را شروع به چشیدن می­کند. همین­طور هنرجو و مربی همیشه با هم در رابطه نزدیک، دانش، تجربیات، فرهنگ و سنت مشترکشان، شریک هستند. سرانجام شوهاری باید به برتری هنرجو نسبت به استادش (در مهارت و دانش) منجر شود و این است سرچشمه تکامل و اصلاح فنون هنرهای رزمی.

اگر هنرجو هرگز از استادش سبقت نگیرد، در بهترین حالت، پیشرفت و تکامل هنر رزمی راکد خواهد ماند. اگر هنرجو هرگز به سطح توانایی­ های استادش نرسد، هنرهای رزمی فاسد خواهند شد. اما اگر هنرجو بتواند تمام آن­چه را که استادش ارائه می­دهد، انجام دهد و حتی به مراحلی پیشرفته­ تر برسد، هنرهای رزمی همیشه پیشرفت کرده و رشد خواهند نمود.