شوهاری (بخش دوم)

شوهاری (بخش دوم)

ری هم­چنین یک معنی دوگانه دارد. معنی دوم به معنی رها کردن است. حالا هنرجو بیشتر در جست­جوی استقلالش از مربی است و مربی باید وی را رها کند. شوهاری یک پیشرفت خطی نیست بلکه بیشتر شبیه دو ابری با مرکز یکسان می­باشد. بنابراین شو بدون ها و هر دو بدون ری می­توانند وجود داشته باشند.

بدین­سان اصول اساسی ثابت می­مانند، فقط با پیشرفت او طعم تکنیک­های اجرا شده را شروع به چشیدن می­کند. همین­طور هنرجو و مربی همیشه با هم در رابطه نزدیک، دانش، تجربیات، فرهنگ و سنت مشترکشان، شریک هستند. سرانجام شوهاری باید به برتری هنرجو نسبت به استادش (در مهارت و دانش) منجر شود و این است سرچشمه تکامل و اصلاح فنون هنرهای رزمی.

اگر هنرجو هرگز از استادش سبقت نگیرد، در بهترین حالت، پیشرفت و تکامل هنر رزمی راکد خواهد ماند. اگر هنرجو هرگز به سطح توانایی‌های استادش نرسد، هنرهای رزمی فاسد خواهند شد. اما اگر هنرجو بتواند تمام آن­چه را که استادش ارائه می­دهد، انجام دهد و حتی به مراحلی پیشرفته‌­تر برسد، هنرهای رزمی همیشه پیشرفت کرده و رشد خواهند نمود.