شکستن اجسام :
«چند سال قبل طی اولین سفرم به ایالات متحده صحنه‌های جالبی از کاراته را به نمایش گذاشتم که عبارت بودند از: شکستن اجسام از قبیل: شکستن سنگ، تخته، آجر و ضربه زدن با چکش آهنی ۵/۵ کیلویی به نقاط سخت مفاصل (مثل سی‌کن). در آن زمان چنین نمایشاتی برای آشنایی مردم با مفهوم حقیقی کاراته روش موثر و جالبی بود. چون بدان وسیله میتوانستم تاثیر زیادی بر همگان بگذارم. به خصوص شکستن سنگ و ضربه زدن با چکش چنان جذابیتی داشت که مرتبه اول؛ بسیاری از تماشاچیان باور نکردند کار من واقعی باشد. حتا هنگامی که در تلویزیون شیکاگو چند نمایش تامشی‌واری انجام دادیم روزنامه‌ها از ما به عنوان «حقه‌باز» نام بردند. بیشتر گزارشگران آمریکایی مدعی بودند که سنگ‌های شکسته شده را به هم چسبانده‌ایم و چکش به کار رفته نیز پلاستیکی است. در نمایشات بعدی سنگ‌هایی که تماشاگران با خود می‌آوردند را میشکستم تا آنها کار مرا باور کنند.
البته انسان فقط انسان است و مانند خداوند از همه چیز آگاه نیست ولی وقتی میتوانیم چنین نمایش‌هایی را انجام دهیم، احساس میکنیم که به خداوند نزدیک هستیم، پس از مدتی در ایالات متحده به من لقب مرد مشت آهنین (God hands دستان خدا) دادند. ناگفته نماند که ۲ سال پیش از سفر به ایالات متحده هنگامی که برای اولین بار در ژاپن برنامه نمایش عمومی «تامشی‌واری» اجرا نمودم، اینجا هم هیچکس به من اعتماد نداشت و با سوظن برخورد میکردند. مدتی طول کشید تا مردم ارزش بدعت کارم را درک کنند و آن را مورد تحسین قرار دهند.
یک بار که به مکزیک رفته بودم در صدد شکستن سه تخته ۵/۲ سانتی برآمدم، ولی نوع چوپ آنها با تخته‌هایی که قبلا میشکستم خیلی فرق داشت یعنی مثل آهن سخت بودند، طوری که شکستن یکیشان هم خیلی دشوار بود، عاقبت فقط توانستم یک تخته را بشکنم که اتفاق ناخوشایندی بود.
تامشی‌واری باید طوری باشد که هنگام شروع به شکستن به راحتی از پس آن برآیید در غیر اینصورت اعتماد به نفس خود را از دست خواهید داد. یعنی اول کار یک تخته نازک را بشکنید و بعد مرحله به مرحله به تعدادش اضافه کنید. چون اگر هنرجو اعتماد به نفس خود را از دست بدهد به تدریج وحشت‌زده میشود. «تامشی‌واری» باید باعث افزایش اعتماد به نفس کاراته‌کا گردد» (کاراته این است- اویاما- ص ۲۴۳- چاپ ۱۹۸۴
0 دیدگاه