دوجوی اویاما
اویاما اولین دوجو خود را به سال ۱۹۵۳ در محلی به نام «می جی رو» در توکیو راه اندازی کرد، البته روی چمن، ولی باشگاه واقعی او در ماه جون سال ۱۹۵۶ در یک سالن باله افتتاح شد (تقریبا در پانصد متری هونبوی فعلی). از ۱۹۵۳ «کنجی میزوشیما» kenji mizushima بهعنوان مدیر اجرایی همواره در کنار اویاما حضوری فعال داشت. در کوتاه زمانی افراد دیگری از جمله «ماسامی ایشی باشی»، «کنجی کاتو»، «کن میناموتو» و «ایی جی یاسودا» به حلقه شاگردان ارشد اویاما اضافه شدند و جمع اعضای دوجو به حدود ۳۰۰ نفر رسید. طی یک سال در ۱۹۵۷ باوجود سختی تمرینات، تعداد هنرجویان دوجوی اویاما بازهم اضافه شد و به رقم حیرت آور ۷۰۰ نفر بالغ گردید.
این زمان دوران اوج اقتدار کاراته اویاما بود. بسیاری از هنرجویان اعضای باشگاه ها یا سبکهای دیگر بودند که برای شرکت در تمرینات و مبارزات «جیسن کومیته» به دوجوی اویاما میآمدند، «یاسودا» و «ایشی باشی» از جمله این افراد بودند. «ایشی باشی» هنرجوی سبک گوجوریوی در دانشگاه «نی هون» بود. هرشب اویاما تمرین «جی سن کومیته» را با جدیت و علاقه انجام میداد؛ چه ده نفر در دوجوی اویاما حضور داشتند، چه صد نفر. هر جلسه تمرین هم چهار ساعت به درازا میانجامید.
در این راه اویاما به مرور راه و روش سبکش را ابداع نمود. او هر تکنیک و تاکتیکی را که به آن میاندیشید در عمل پیاده و آزمایش میکرد و نه تنها فنون سبکهای دیگر، بلکه از رشتههای مختلف هنرهای رزمی، شبیه سازی یا الگوبرداری مینمود و سعی داشت در تمرینات کلاسیک آنها را به کار گیرد. به این ترتیب بود که زیرساختهای سبک «کیوکوشین کاراته» پله پله و قدم به قدم پایه ریزی شد.
در دوجوی اویاما همه مشتاق کومیته بودند. البته شیوه کومیته در آن زمان در دوجوی اویاما زمین تا آسمان با کومیتههای امروزی تفاوت داشت. ضربات: آرنج به سر، پاشنه دست (شوته)، مفصل انگشتان مشت شده، گرفتن و پرتاب کردن، ضربه به بیضه و… فنونی مجاز و عادی بودند، و مبارزه تا زمانی که یکی از طرفین شکست میخورد، یا با گفتن «مایی ری ماشیتا» (Mairimashita) (تسلیم میشوم) ادامه داشت. جراحت و آسیب هم به وفور اتفاق میافتاد. ولی هنرجویان همچنان با علاقه فراوان و قدرت به تمرین ادامه میدادند.
موضوع دیگر لباس تمرین یکسان بود. (گی کاراته = دوگی) هنرجویان معمولا یا «گی جودو» به تن میکردند یا «گی کندو» یا هر لباس مرسوم دیگری که داشتند و برخی هم «دوگی» (لباس تمرین) دست دوز خانگی. برخی هم گی کاراته (دوگی) دوجوهای دیگر را میپوشیدند. به هر تقدیر هنوز «دوگی» مخصوص کیوکوشین طراحی نشده بود.
تشکیل اولین دوجو در سالن باله
یک روز، مربی باله دختر بزرگ اویاما از او خواست تا پدرش را ملاقات کند. در جلسهای که آن دو باهم داشتند، مربی باله از دردسرهای زیادی گفت که «یاکوزا» (اراذل و اوباش) برای او ایجاد میکردند. صاحب سالن (مربی باله)، پیشنهاد داد باشگاهاش را در اختیار اویاما قرار دهد، تا او کلاس کاراته راه اندازد. چون حضور استاد بزرگی مثل اویاما به خاطر اسم و رسم و آوازه و قدرتش، خلافکاران را میترساند و شر آنان را کم خواهد کرد. اویاما از پیشنهاد آن خانم استقبال کرد و اولین «دوجوی» رسمیاش را افتتاح نمود .
0 دیدگاه