گاریو

گاریو: اژدهای لم داده و نشسته. در فلسفه ژاپنی، مرد بزرگوار و با ارزشی را که در گمنامی به ­سر می‌­برد «گاریو» می‌­نامند. اژدها سمبل یک قدرت کامل جادویی و افسانه‌­ای است. اژدهای خوابیده تا زمانی که نیاز نباشد، قدرتش را به نمایش نمی‌­گذارد. اژدها ادعایی از شجاعت و شهامت ندارد، بلکه آن‌ها در ذات وجود او هستند. عینا شبیه یک کاراته­‌کاری واقعی که هرگز توانایی‌­هایش را به نمایش نمی‌گذارد و با قدرتش خودنمایی نمی­کند. او همیشه به دنبال فضیلت حقیقی، تواضع و فروتنی است. گاریو، نرم، دایره‌ای با حفظ تعادل در چرخش‌های سریع و توقف‌های لحظه‌­ای است. کاتا ناهاته، لطیف و سیال است.

در گاریو کاراته‌کا تعادل و تسلط‌اش بر مرکز ثقل بدن را به نمایش می‌گذارد، کاتا نمایشی از سیال بودن فنون در عین قدرت است، کاراته‌کا باید بتواند توازن بین نرمی و سختی را در کاتا به نمایش درآورد، مثل قدرت آب که جاری و نیرومند است.

در تمرینات کاتا، حرکت اضافه‌­ای وجود ندارد. هر حرکت وظیفه و معنایی دارد. طی اجرای کاتا، شخص می­بایست از معانی حرکاتش در عین این­که حریف خیالی خود را همه جا زیر نظر دارد، آگاه باشد. زمان‌بندی صحیح هر حرکت نیز اهمیت دارد. هنگام اجرای تکنیک‌ها، چه تهاجمی و چه دفاعی، شاگرد باید روش صحیح تنفس و هم زمان کردن آن را با به اجرا در آوردن تکنیک معین انتخاب کند. کیای، قدرت تکنیک را در هنگام اجرا بالا می‌برد.

هر کاتا ویژگی خود را دارد. در اجرای کاتا هنرجو باید سال‌­ها تحت نظر مربی کار آزموده، آموزش ببیند، تا تمامی مسایل ریز کاتا را یاد بگیرد. بیشتر کاتاها با یک تکنیک دفاعی شروع و با دفاع خاتمه می­یابد و حقیقتی در این جمله‌ی معروف استاد فوناکوشی نهفته است که می­گوید: در کاراته هرگز حمله­ اولیه وجود ندارد و…