در مقاله قبل خواندید که چگونه فرزندانتان را در ورزش استعدادیابی کنید.
در این بخش به مراحل استعداد یابی می پردازیم: استعدادیابی فرآیندی یکباره نیست، بلکه در طی چندین سال و در سه مرحله اصلی به انجام می رسد.
مرحله مقدماتی استعداد یابی :
در بسیاری از رشته های ورزشی، مرحله مقدماتی استعدادیابی پیش از بلوغ یعنی در سنین ۳ تا ۱۰ سالگی رخ می دهد. این مرحله اغلب شامل آزمون های پزشکی مربوط به سلامتی، رشد جسمانی عمومی، حرکتی و پیکر سنجی است و برای کشف هر گونه اختلال بدنی و یا بیماری طراحی می شود. این آزمون ها بر سه مفهوم اصلی تمرکز دارند:
کشف اختلالات جسمانی و حرکتی که ممکن است نقش محدود کننده در فعالیت های ورزشی داشته باشند.
تعیین میزان رشد جسمانی کودکان با استفاده از روش های ساده ای مانند قد و وزن
کشف ویژگی های برتر ژنتیکی مانند قد، که ممکن است در هدایت کودکان به سوی ورزش های خاص، نقش تعیین کننده داشته باشند.
مرحله دوم استعدادیابی:
این مرحله، مهمترین مرحله از گزینش است و با نوجوانانی سروکار دارد که پیش تر تمرینات سازماندهی شده عمومی را تجربه کرده اند. روش های مورد استفاده در گزینش مرحله دوم باید ویژگی های پیکر سنجی و فییزیولوژیکی را ارزیابی کند چون بدن باید سطح معینی از سازگاری با ویژگی ها و نیازهای هرورزش خاص را پیدا کرده باشد.
مرحله نهایی استعدادیابی :
مرحله نهایی استعدادیابی با داوطلبان عضویت در تیم های ملی سروکار دارد.این مرحله باید استادانه و با در نظر گرفتن ویژگی ها و نیازهای هر ورزش طرح ریزی شود.
عوامل اصلی مورد نیاز در این مرحله عبارتند از : وضعیت سلامتی ، سازگاری های فیزیولوژیکی نسبت به تمرین و مسابقه، توانایی بر غلبه بر فشار روانی و از همه مهمتر داشتن ظرفیت برای پیشرفت های بعدی در عملکرد ورزشی.
0 دیدگاه